[Zwrotka 1]
Ja, piszę te wersy, gdy za oknem deszcz i chcę znaleźć słowa
Którymi mógłbym, w morzu tych potrzeb, zaanonsować
Że wpadnę do ciebie na chwilę, wieczorem, zostanę do rana
A później jak zwykle dojdziemy do wniosku
Że każde rozstanie nas, kurwa, rozstraja
Nie lubię emocji, co przerastają jak [?] po śmierci
Która odwraca swój wzrok na kogoś
Kto jest wtedy dla ciebie najważniejszy
Wiesz, ja nie mam dużo, parę stów na koncie, w lodówce browar
I mieszkanie jeszcze ze dwa tygodnie, bo później mnie będą eksmitować
I to nie tak, że ja się nie lubię starać
Już ci udowadniałem, że dużo zniosę na barach
Po prostu czasem tonę w częstotliwości
Swojej własnej żałości, mierząc długość dźwięku samotności
Kupię ci kwiaty, szmal wezmę na credo, zawsze lubiłaś takie drobiazgi
Nie to, że byłaś jakaś małostkowa, to odróżniało cię od durnej laski
Lubiłaś pamięć, kochałaś za nią, ja mam kłopoty z tymi datami
I choć ich wypada parę tu na rok, to nie pamiętałem nigdy tych z nami
Ja jestem chamem, rozumiem to po latach
Lubiłem pić przy tobie i wracać na czworakach
Ja chyba jestem chamem, wkurwiałem cię tym faktem
Choć czasem było ostro i chciałaś, żebym brał cię
[Hook]
I czasem jestem tutaj więźniem ambicji
Która zakrawa ciągle na science-fiction
Nie mów, że na tym świecie nie rządzi forsa, bo
Tyle już tu skończyło jak Dzieci z dworca ZOO
Nie mogę w nocy spać, bo czuję jak lata lecą
Chcę rozwiać wątpliwości, a czuję nadal przeciąg
W twarzach moich przyjaciół widzę zmarszczki i trud
Takie są reperkusje naszej walki za bunt
[Zwrotka 2]
My, chlaliśmy dużo, to pokolenie po Stole Okrągłym
Jeszcze pamiętam, jak na podwórku żyłeś jak król za parę drobnych
By dorastać w wierze, że rzeczywiście można wierzyć w ludzi
A kapitalizm to było słowo, którego wtedy nie mogłeś wymówić
Wtedy byś mi nie wmówił, że poznam przemoc
Raz będąc jej ofiarą, raz wieńcząc swoje dzieło
Wtedy byś mi nie wmówił, że nie można se pozwalać
Bo jak wykładasz na życie chuja, ukręci jaja
Ja, kim jestem dzisiaj? Ja, odpowiada cisza
To akustyka jest pojebana czy tu naprawdę nikogo nie słychać?
Przejdę te trudy, bo mam w sobie zacięcie
Tak jak Will Smith w pogoni za szczęściem
[Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska]
Więzień ambicji was written by Filipek.
Więzień ambicji was produced by Fuso.
Filipek released Więzień ambicji on Fri Sep 16 2016.