W końcu piosenka o miłości

[zwrotka 1]
Po co mówić o radości, skoro można o udręce?
Satysfakcja oraz szczęście - to są byty raczej nieme
Nie da się zapachu kwiatu zawrzeć w banalnej piosence
Uczuć dobrych fale wiele niosą - lecz, wybacz, nie wenę
Kochać ludzi trzeba śpiesznie, bo tak szybko wszak odchodzą
A w gorączce tej prędkości nie mam do twórczości głowy
Słońce świeci tak cudownie, lecz nad ziemią niknie ozon
Nawet jeśli dostrzeżemy piękno, jest to stan przejściowy

[refren]
Ślemy poselstwa z amorkami na fladze
I nie wróciło jeszcze żadne bezpiecznie
Mała królewno, może tyle ci zdradzę:
Pewne pieśni warto śpiewać tylko w małym, pustym, własnym królestwie

[zwrotka 2]
Co z tego, że, cna dzieweczko, będziesz - tak jak i ja - szczodra?
To niedobra inwestycja, nijak się nie zwróci potem
Ten kawałek siebie, co pożyczasz, to w efekcie oddasz
A policja nie pomoże żadna dostać go z powrotem
I jak każda czarna dziura, nieskończenie się rozszerzy
Wyrwa w fantazyjnym kształcie tej drugiej, drogiej osoby;
Wraz z pragnieniem, bo choć stan wątroby nam na sercu leży
Vice versa - stan naszego serca nam leży na wątrobie

[refren]
Ślemy poselstwa z amorkami na fladze
I nie wróciło jeszcze żadne bezpiecznie
Mała królewno, może tyle ci zdradzę:
Pewne pieśni warto śpiewać tylko w małym, pustym, własnym królestwie

[zwrotka 3]
Wciąż prosiłaś, bym napisał o nas, o miłości utwór
Zamiast żal ciągle opiewać i nóż dzierżyć w zimnej łapie
Nie wierzyłaś, że nie wyjdzie. albo wyjdzie, lecz do luftu
No a teraz, gdy odeszłaś, zobacz. zobacz, jak potrafię

[refren]
Oto poselstwo z amorkami na fladze
Co krąży sobie wolne, bez celu wreszcie
Mała królewno, może tyle ci zdradzę:
Pewne pieśni da się śpiewać tylko w małym, pustym, własnym królestwie