Vv a v e s

Często brodzę w świadomości istot przemienionych
Zachmurzony domek w lesie - jestem tam zbawiony
Okna są pokryte szronem
Tempomaty chcą stabilizacji domen
Jestem okładany gromem przez Zeusa
Ona widzi patusa, w moich zmarnowanych oczach Zaratustra
Kiedy widzę, jak czas ingeruje w zycie morskich istot, coraz częściej mózg napawam niespokojną myślą
Kieruje lampiony z prośbami w sidła krzyków
Które przechwycone są przez fale ornitologicznych typów
Frunę, jak resztki antyku, które spotkasz w niebie
Frunę, jak resztki antyku, zamknięte w mym ciele
Balansuje między „git”, a „coś tam drobny problem”
Sama obserwacja nie nakarmi mych bodźców spokojem
Wpadam w paranoje średnio dwa razy na dobę
W poznawaniu płaszczyzn nie pomocne są fantasmagorie

Pełznę niczym mikro atom w młodym ciele
Zwykłe cele są dla mnie nieosiągalne, jak różane cienie

Oddaje swoją dusze falom (falom)/x2

Tonę w nadmorskim vibie, tonę w nadmorskim vibie
Oddaje swoją dusze falom/ x2