Vuslat

Huzura aç ruhun bensiz
Huzur bende, sen neredesin?
Huzura aç ruhum sensiz
Huzur sende, ben neredeyim?

İçimizdeki o korku
İlk dokunuşta kayboldu
Bu vuslat başka, çok farklı
Hem yanlış hem doğru

Huzura aç ruhun bensiz
Huzur bende, sen neredesin?
Huzura aç ruhum sensiz
Huzur sende, ben neredeyim?

Ruhumdaki dudak izin
Yasakları deldi geçti
Pişmanlık ve tutkular
Arasındaki o ince çizgi

Dilimin ucundaki sessizlik
Senleyken oluşan sensizlik
İnkar etsen de nafile
Bu bir anlık heves değil
Yanlış ve doğru birbiriyle
Hiç böyle sevişmedi
Kendimden korkuyorum ama
Heyecana muhtacız sanki

Huzura aç ruhun bensiz
Huzur bende, sen neredesin?
Huzura aç ruhum sensiz
Huzur sende, ben neredeyim?

Huzura aç ruhun bensiz
Huzur bende, sen neredesin?
Huzura aç ruhum sensiz
Huzur sende, ben neredeyim?