Βροχή (Vroxi)

Πανω απτα φωτα της πολης
Με πιανω το αυριο να σκεφτομαι
Ακομα μια μερα οπως ολες
Τοσες περασαν μα αντεχουμε
Θα φυγουν τα συννεφα αληθεια
Οταν ηρεμησει η βροχη
Θα αφησω τις σκεψεις που ειχα
Και θα κρατω τη στιγμη

Απο τα καστρα με θεα τη θαλασσα
Μαυρο τοπιο το ζω αλλη μια νυχτα
Σκεπτομενος παλι για οσα εχω ζησει και ποσο ποναει στο τελος η αληθεια
Ελα μην κλαις θα εισαι ενταξει
Μπορα ειναι θα περασει
Μη μετανιωσεις που χασαμε θελω στο τελος να χαμογελασεις

Και αφου καταφεραμε κατι μαζι
Μαζι θα διωξουμε τους εφιαλτες
Θα διωξουμε ολα τα συννεφα
Νιωθω καλυτερα αποψε και ας εχω τις μαυρες
Μεσα στο σπιτι κλεισμενος βδομαδες
Τα βρηκα με μενα γιατι μου ανοιχτηκα
Κ οσο γεμιζω με θλιψη τις μπαρες
Διωχνω τη θλιψη απο τα συναισθηματα
Πως να σου γραψω οσα νιωθω οταν λειπεις
Για αυτο τα λεω τα αυτια σου να ανοιξεις
Να το βαλεις μεσα στα ακουστηκα σου να παιζει μες στα στενα της σαλονικης
Δεν θελω με λογια απλα να με πεισεις
Μιλα μου ντομπρα δεν θελω εξηγησεις
Οτι σε αφηνει πισω θα το αφησεις
Σου ειχα πει μονο τοτε ολα θα τα εκτιμησεις
Σαν να μπηκε χειμωνας και παλι στο σπιτι μου βλεπω τα χνωτα οταν χωνω
Ψαχνω μια νεα φωλια μπας και βρω ενα χωρο να βγαλω το χρονο
Ολο στις σκεψεις μου βαζω εμποδια
Και αυτος ο κοσμος μου μοιαζει γαμωτο
Περναει το φοβο μεσα απο καλωδια
Και εγω το αγχος μου μεσα απο το δρομο

Παμε στα καλυτερα στο 'πα
Αυτο θα μεινει για παντα
Εδω δεν ανθιζουν λουλουδια
Εδω ανθιζουν παιδια μες στα παρκα
Εδω πολεμαμε για το αυριο
Τα ονειρα μειναν στο χθες
Ελλαδα του 21 παλατια απο αιμα και μαυρες ψυχες
Παμε στα καλυτερα στο 'πα
Αυτο θα μεινει για παντα
Εδω δεν ανθιζουν λουλουδια
Εδω ανθιζουν παιδια μες στα παρκα
Εδω πολεμαμε για το αυριο
Τα ονειρα μειναν στο χθες
Ελλαδα του 21 παλατια απο αιμα και μαυρες ψυχες

Εδω πολεμαμε για το αυριο
Το ιδιο ωραριο
Το ιδιο 8ωρο
Να βγαλω το νοικι και τελος του μηνα
Να σπαω στα τρια ενα ταληρο
Βλεπω να φευγω και παλι στα ξενα σαν ξενος
Το ξερω ειναι αδικο μα θα τη βγαλω και ας μπει καλοκαιρι
Δουλεια να βαρυνουμε το κοντομανικο

Πως να μη πω οσα νιωθω οταν πεφτω
Για αυτο προσπαθω οσο ζω να ξεφευγω
Πανω απτα φωτα τη πολη να βλεπω
Να ανεβω στα καστρα να βλεπω το κεντρο
Φτυνω οσα λεω μα εκει δε πατω
Ξερω τη γλωσσα μιλω στο ερπετο
Ξερω τι σκεφτεσαι μη με διακοψεις
Ξερω τι σκεφτομαι πως να στο πω
Μειναμε οι 2 μας αν θελεις ανοιξου
Πες μου τι νιωθεις πριν να μας το κλεισουν
Θα γινω χαλι να πατησεις καρδια μου
Μα δεν θα αντεξω αν θα σε πατησουν
Σε οτι και αν γινει θα ειμαι μαζι σου
Σου ειπα αδερφε πως θα το εκτιμησουν
Αμα θα πεσω μια μερα ακομα
Απο το χερι μου θα με κρατησουν
Οσοι με νιωθουνε και οσοι στηριζουν
Κρατα γερα τα λουλουδια θα ανθοισουν
Βαλαμε μαυρα απο τα 13 μας
Μπατσοι τα βραδια να μη μας γνωριζουν
Αυτο να κρατησεις σφιχτα μες στα χερια σου
Και μαι σφιχτη αγκαλια μου χρωστας
Το ανθος ανθοιζει καλυτερα αν το ποτιζεις αγαπη και του τραγουδας
Ειμαι μπελας και χρωσταω ενα συγγνωμη
Μα εμενα δεν ρωτησες τι με πληγωνει
Σκεφτεσαι τον εαυτο σου συνεχεια σκεψου καμια φορα τι με σκοτωνει
Κρυβω στο ονομα μου ενα τερας
Που πολεμαω στο τελος της μερας
Σκεψου σωστα δεν θα σε αφησω μονη
Και θα τα βγαλουμε ολα εις περας

Πανω απτα φωτα της πολης
Με πιανουν το αυριο να σκεφτομαι
Ακομα μια μερα οπως ολες
Τοσες περασαν μα αντεχουμε
Θα φυγουν τα συννεφα αληθεια
Οταν ηρεμησει η βροζη
Θα αφησω τις σκεψεις που ειχα
Και θα κρατω τη στιγμη

Παμε στα καλυτερα στο ειπα
Αυτο θα μεινει για παντα
Εδω δεν ανθιζουν λουλουδια
Εδω ανθιζουν παιδια μες στα παρκα
Εδω πολεμαμε για το αυριο
Τα ονειρα μειναν στο χθες
Ελλαδα του 21 παλατια απο αιμα και μαυρες ψυχες
Παμε στα καλυτερα στο ειπα
Αυτο θα μεινει για παντα
Εδω δεν ανθιζουν λουλουδια
Εδω ανθιζουν παιδια μες στα παρκα
Εδω πολεμαμε για το αυριο
Τα ονειρα μειναν στο χθες
Ελλαδα του 21 παλατια απο αιμα και μαυρες ψυχες*