Βήματα (Vimata)

[Intro]
Τα βήματα που έκανα αφήσαν λεκέδες στο πάτωμα λάσπη και κρύο ιδρώτα
Κάθομαι πάλι στο πυροβολείο και βλέπω την πόλη ψηλά από τα φώτα
Παίρνω μια ανάσα βαθιά και βαδίζω αργά προς το κέντρο, Ροτόντα χαμένος
Δεν έχω ώρα να σου εξηγώ και ο αριθμός μου είναι κατειλημμένος

[Verse 1]
Τα βήματα που έκανα ήταν βαριά σαν το σώμα που σέρνεις να πας στην δουλειά σου
Αν δεν σου αρέσει, κοίτα να πατήσεις γερά, βρες γαλήνη μέσα απ' τα όνειρά σου
Κάνε τον κόσμο δικό σου και αυτή που αγαπάς να χαμογελά κάν’ την δικιά σου
Κάνεις τον κόσμο μου όμορφο όταν το βάζεις τα βράδια μεσ' τα ακουστικά σου
Μου είπες θα μείνεις για πάντα και πάντα σκεφτόμουνα αλήθεια αν το λέει η καρδιά σου
Γιατί αν θα φύγεις μια μέρα, εγώ θα κρατήσω πως πίστεψα τα ψέματά σου
Πάλι παλεύω να διώξω το τέρας μα μέσα μου κάτι του δίνει τροφή
Και ίσως να φταίει που πίστεψα τόσες φορές όσα μου ψιθυρίζει στο αφτί
Βήτα Ταφ Κάππα αλλιώς BTK, ανάποδα Kill The Beast
Θέλουν να παίξουν μαζί μου σφαλιάρες και σκάνε συνέχεια δύο με τρεις
Δεν σου αρέσουν τα μούτρα μου, αλήθεια, στην πούτσα μου, τράβα και να γαμηθείς
Δεν με ενδιαφέρει που δεν έχεις κάτι να κάνεις με κάτι για να ασχοληθείς
Πίνω χασίς, μα από το ψεύτικο για να ηρεμήσει η καρδιά μου λιγάκι
Πνίγονται μεσ' τα μπουκάλια και βράζουν το μπέκο, βράζουνε μαζί με την στάχτη
Τόση βρωμιά στα στενά και ανάθεμα αλήθεια αν ο κόσμος θα γίνει καλύτερος
Τρέχουν μέσα στα στενά να ξεφύγουν και μάντεψε, θα τη γλιτώσει ο πιο γρήγορος

[Chorus]
Δεν είναι drill είναι ποίηση, γράφω συνέχεια κάτω υπό πίεση
Υπό αντίξοες συνθήκες, δεν είδες, δεν άκουσες, δεν τους το είπες
Τώρα κυλάνε οι δείκτες αντίστροφα, γίνανε οι μέρες μας νύχτες
Γίναν τα χρόνια μας μήνες, μείναμε μόνοι μας, μόνιμα με δυο ελπίδες

[Verse 2]
Έχω στο χέρι μου ένα τσιγάρο να καίει και στο άλλο κρατώ ένα κρασί
Ρίχνω στο πάτωμα για όσους χαθήκαν και δεν τους αγκάλιασα πριν να συμβεί
Έχω στο νου μου μην φτάσω στα άκρα και δω τον γκρεμό να φλερτάρει μαζί μου
Θέλω να δω από ψηλά τον πλανήτη και την κοπελιά να χορεύει μαζί μου
Πνίγω μέσα στο ποτήρι μου, πάνω στα χείλη μου τύψεις που με βασανίζουν
Όνειρα που δεν εκπλήρωσα, τώρα τα χτίζω, νομίζουν πως θα τα γκρεμίσουν
Θέλεις να έρθεις μαζί μου;! μια βόλτα μαζί μου είναι σαν φυλακή
Καθώς χαράζω στους τοίχους τις μέρες μέχρι να ’ρθει η μέρα να πουνε ας βγει
Σε ένα δωμάτιο και μόνο σιωπή, αν θέλει να μάθει, να μάθει με αυτή
Έχω πολλά στο κεφάλι μου και δεν μπορώ να αλλάξω για 'σένα ζωή
Έχω μέσα μου χαρά, έχω πόνο, αγάπη, έχω θλίψη, έχω πάθος, οργή
Ένα καλό και κακό για να γράψω, μια ιστορία να πω στο χαρτί
Υπομονή και θα έρθουν οι μέρες που θέλαμε, τις λαχταρώ σαν παιδί
Μα θα παλέψω δεν θα περιμένω και ας πρέπει να ανέβω και αυτό το σκαλί
Έξω σαν σκύλος είμαι όλη τη μέρα, γύρα με τα σκούτερ θέλω καλοκαίρια
Να γαβγίζω στο αμάξι και αυτοί να φωνάζουν εμάς, δεν κάνουμε πιο πέρα

[Chorus]
Δεν είναι drill είναι ποίηση, γράφω συνέχεια κάτω υπό πίεση
Υπό αντίξοες συνθήκες, δεν είδες, δεν άκουσες, δεν τους το είπες
Τώρα κυλάνε οι δείκτες αντίστροφα, γίνανε οι μέρες μας νύχτες
Γίναν τα χρόνια μας μήνες, μείναμε μόνοι μας, μόνιμα με δυο ελπίδες