Vay Bar Ma

زلف آشفته‌ات گشته آرام جان
دل  که رفت از برم، تو کنارم بمان
عقل  راهی‌ نبود، مست و دیوانه شد
عاشقی کن چنان، همچو افسانه شو

ای وای، وای بر ما
عشق  داد بر باد هستی ما را
ای  وای، وای بر ما
عشق داد بر باد هستی ما را

وای  اگر لحظه‌ای بی‌‌غمت بگذرد
آه، عشقت ببین تا کجا می‌برد

یک نگه کردی و بی‌‌دل و جان شدم
تا بسازیم هم، سخت ویران شدم

زلف  آشفته‌ات گشته آرام جان
دل که رفت از برم، تو کنارم بمان

ای وای، وای بر ما
عشق داد بر باد هستی ما را

ای وای، وای بر ما
عشق داد بر باد هستی ما را

ای داد و ای [?]