Vatan

[بخش اول (دکلمه خوانی)]

(فرخی یزدی)
تپیدن‌های دل‌ها ناله شد آهسته‌آهسته
رساتر گر شود این ناله‌ها فریاد می‌گردد

(میرزاده عشقی)

من عاشقم، گواه من این قلب چاک چاک
در دست من، جز این سند پاره پاره نیست

مدفون منم که در غم خاک وطن مدام گریه ام
چنانکه اب دل سنگ میکنم

خاکم به سر، ز غصه به سر، خاک اگر کنم
خاک وطن که رفت، چه خاکی به سر کنم؟

[بخش دوم (ترانه خوانی)]
(میرزاده عشقی)

خاکم به سر، ز غصه به سر، خاک اگر کنم
خاک وطن که رفت، چه خاکی به سر کنم؟

افسوس کلاه نیست وطن تا که از سرم
برداشتند، فکر کلاهی دگر کنم

مرد آن بود که این کلهش بر سر است و، من:
نامردم ار که بی کله، آنی بسر کنم

من آن نیم که یکسره تدبیر مملکت
تسلیم هرزه گرد قضا و قدر کنم

زیر و زبر اگر نکنی خاک خصم را
ای چرخ! زیر و روی تو، زیر و زبر کنم

جائیست آرزوی من، اگر من به آن رسم
از روی نعش لشکر دشمن گذر کنم

بر هر چه می کنی، بکن ای دشمن قوی!
من نیز اگر قوی شدم از تو بتر کنم!!

من آن نیم به مرگ طبیعی شوم هلاک
وین کاسه خون به بستر راحت هدر کنم

(حافظ )
«عشقت نه سرسری است که از سر به در شود»
«مهرت نه عارضیست که جای دگر کنم »
«عشق تو در وجودم و مهر تو در دلم »
«با شیر اندرون شد و با جان به در کنم »