Vancouver

[آلبوم پسر مریم | متن آهنگ «ونکوور» از سپهر خلسه]

{مقدمه}
چی شده ؟
غم زیاد
Wo Wo
Ah
دلم لک زده واسه ونکوور
یاو یاو

{همخوان}
دلم لک زده واسه بارون ونکوور
واسه سردیه توی نگاه های مردمش
انقد چت شی که یادت بره رول چندمه چقد
ها تنگ شده weed Shop دلم واسه
واسه
مستیام تکی دم دریاشو
مودم که عوض میشد با رنگ برگاشو
واسه پلیسا که بودن رو ما حساسو
شهری که یاد دادش بهم پروازو

{قسمت یک}
Lions gate یه پل داره اونجا اسمش
ههsign وسطشو تلفن کوچیکای
که روش
زده قبل اینکه تمومش کنی
یه بار بردار اون گوشی ای که پایینه
یعنی
چی میخوای بدی منصرف شه
به آدمی که کل دنیا پشت سرشه
بسه چقد بگم منفی هاشو
دیگه چند ساله سپی پی مثبتشه
شهری که منو انداخت رو روال
Mall عشقمو اولین بار دیدم اونجا توی
پیش خودم گفتم زدم توی خال
ولی همه حس هام اونوقت میداد بوی سادگی
ا بچگی میومد از آفتاب بدم
سیاهیام زیر نورش آشکار ترن
لک زده واسه هوا ونکوور
میخوام زیر بارون بزنم رو آسفالت قدم

{همخوان}
دلم لک زده واسه بارون ونکوور
واسه سردیه توی نگاه های مردمش
انقد چت شی که یادت بره رول چندمه چقد
ها تنگ شده weed Shop دلم واسه
واسه
مستیام تکی دم دریاشو
مودم که عوض میشد با رنگ برگاشو
واسه پلیسا که بودن رو ما حساسو
شهری که یاد داده بهم پروازو

{قسمت دو}
مامان میگفت چرا درس نمیخونی ؟
درس خوناش میخوندن از ترس بی پولی
خواستم معمولی نبودنو تجربه کنم
میگن تا ا دست ندی چیزی قدر نمیدونی
پول توو جیبام انداز پک سیگار
نداشتم داشم دو نخ میداد واسه نسخیام
یا
Mellow همو منو دیدن مود
دم نیلو گرم که موند بام توو روز عصبیام
دلم تنگ واسه ون پرسل و برجاشو
لبخند آقازاده ها توو پورشاشو
هات داگ خیابونی تاپ دنیاشو
واسه بیبیاش که همیشه بودن خوش فازو
یه پارتی میخونم نه که غم من کمه
هر بار میرم ونکوور انگار دفعه اوله
شهری که خلسه ی دپرسو میساخت
الان فکر و خیالام بعد دهه بعد تره

{همخوان}
دلم لک زده واسه بارون ونکوور
واسه سردیه توی نگاه های مردمش
انقد چت شی که یادت بره رول چندمه چقد
ها تنگ شده weed Shop دلم واسه
واسه
مستیام تکی دم دریاشو
مودم که عوض میشد با رنگ برگاشو
پلیسا که بودن رو ما حساسو
شهری که یاد دادش بهم پروازو