Utopia

[Zwrotka 1: Neile]
Miałem wizję, budowałem w niej miasta z metalu i szyby
Stawiałem wielkie biurowce, mieszkalne piramidy
Żyli w nich ludzie zdolni kochać, tworzyć idee
Mieli pomysły, odwagę realizować cele
Każdy mógł znaleźć tu miejsce dla siebie i dla bliskich
Ten szczyt ludzkiej myśli ułatwiał to wszystkim
Zbudowałem to miasto na resztkach cywilizacji
Która leciała w dól tej mechanicznej matni
Pomimo surowej formy nikt nie chciał niczego zmienić
Betonowy areszt łączył się z pasem zieleni
Wokół płynęła rzeka z krystaliczną wodą
Wierzono w jej właściwości zabierając ze sobą
Budynki rosły jak grzyby militarnie czyste
Bo po co komu wojna w świecie, który nie miał istnieć
Chciwe korporacje nie miały tu racji bytu
Dzień witałem medytacją na najwyższym ze szczytów

[Refren: Neile x2]
Zbudowałem świat pełen zalet bez wad
Chodź za mną, zaprowadzę ci tam
Cywilizacji kwiat, ja pośród tych bloków
Ten zewnętrzny ład to mój wewnętrzny spokój

[Zwrotka 2: Neile]
Miałem wizję, w której człowiek człowiekowi nie był wilkiem
Wszyscy budzili się z nadzieją, mieli wspólną wizję
Pielęgnowali w sobie dobro, unikali kłótni
Nosili w sobie współczucie dla zasobów ludzkich
Żyli w symbiozie z wewnętrznym ekosystemem
Dziękowali co dzień, siejąc w sobie nadzieje
Że będzie jeszcze lepiej, bo czemu miałoby nie być
W świecie, w którym nie ma zła, przemocy, biedy
Sam poczuj się jak wtedy, przypomnij sobie tą chwilę
Gdy byłeś naprawdę szczęśliwy, czułeś że żyłeś
Weź głęboki oddech jakbyś brał świat w ręce
Ta dziwna Utopia nawiedza mnie coraz częściej
Stworzyłem to miejsce dla mnie jak i dla ciebie
Złap mnie mocno za rękę, przejdziemy samych siebie
Zbudujemy nas, wytęż źrenice oczu
Ta zewnętrzna Utopia to nasz wewnętrzny spokój

[Refren: Neile x2]

[Skrecze: DJ Weedjet]

[Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska]