Bu kaçıncı mektup sana
Yazıp da yırtıp attım
Pişman oldum hep en son satırlarda
Yalvarmaya utandım
Gitme kal demeye utandım
Bir korkak gibi içimden ağladım
Dilimden hiç düşmüyorsun
Unuttuğum bir tek an yok
Tek şikayetim hasret başka derdim yok
Unutamadım yürek yangında
Alışamadım yokluğun sarar
Sabahı sabah ettim
Bunun ölümden ne farkı var