Umieram co dnia

Mejcik to człowiek co zawsze próbował osiągnąć ten sukces
Mamo przepraszam że emocje topie najczęściej przy wódce
Wiem że to życie jest smutne
Wiem że to życie jest trudne
Próby i błędy to ciągłe zakręty a sam nakręcony wciąż jestem przez pustkę
Umiem umierać codziennie
Nie pytaj o mnie to jak choroba
Umiem umierać codziennie
Chociaż w głębi serca nienawidzę konać
Choć zawsze piszę o sobie to staram się trafić do serca słuchacza
Bo skoro Mejcik to zwyczajny człowiek to znajdziecie siebie w moich bohomazach
Uwielbiam marzyć bo to mnie odciąga od smutnego życia
Uwielbiam marzyć gdyby nie marzenia to bym nie oddychał
Gdy mówię co czuję to jak mała podróż od serca przez płuca
Na policzkach łezki bo coraz mniej wierzę że może się udać
Mam swoją rodzinę chociaż chyba nie chcą bym do niej należał
Chociaż wiem że gdy przeminę to mogliby płakać i to nie ze szczęścia
Miłość to nie jest warunek
Miłości nigdy na zawsze nie dano
Jeśli zapytasz mnie co ją buduję to odpowiem zawsze że chyba wytrwałość
I muszę przyznać że przy mojej byłej to było coś czego nam wciąż brakowało
Ona twierdziła że prawie nie żyje i miała na myśli tu duszę nie ciało
Mała przepraszam za chłód który wydobywał się z tego serca
W którym nieustannie lodowy król borykał się z Finnem i Jake'iem przez samotne miejsca
Przepraszam teraz ale ja już odejdę
Chyba naprawdę nie mamy gdzie mieszkać
A miasto wydaje się coraz mniej piękne
Na koniec co u mnie?
Powiem Ci kotku że jest tak jak było
Smutne noce i stracona miłość...