Uçurumlar

Tepeleri aşarak yürüdüğümüz gün
Ah o yelelerini açıp usulca havaya kattığın an var ya
Ayaklarımın ucunda kayıyor kumlar çakıllar
Zamanın bir ucuna
Gölgeleri aşarak büyüdüğümüz gün
Ah kanatlarını açıp da usulca havaya katıldığın an var ya
Dudaklarımın ucundan esiyor rüzgar
Kainatın bir ucuna
Neydi uçurumlar
Ağlıyorum başım suya değdi
Gidiyorum kayalıklar parçalanır kendi
Neye benzerdi zamanın sırları
Neyi allıyordu alları
Parçalarım parçalarına kavuştuğunda kimse duymaz