Uçurtmayı Vurmasınlar

[Verse 1: Yeis Sensura]
Günler alır yürür güzelim, mızıkçıdır her saat
Acıyla dolu bir gün bugün, dinleneyim öyle bırak!
Beni bi' bana sorsalar tarif edemem anlayın
Öyle yorgun haldeyim ki kollarımdan anlarım

Şu gözlerim bitap düşük, karanlıkta yok güneşim
Özledim biraz düşün, mutluluk mu? Yoktur eşi
Kaybolur gider zaman. Boşandılar, tedbir al!
Nafaka olarak verdiler omuzlarıma hüznü bak

Bazı bazı gelir anın gözümün önüne öylece
Bazı bazı çalar kapımı deme de bi' kere öyle gel
Ama bana dargın hep ölüm gibi karadır
Amacımız vardı ve karım olacaktın!

Sensizken (Sensizken)
Çok üşüdüm ben (Çok üşüdüm ben)
Sonra uyandım (Sonra uyandım)
Kaç kez uyandım aynı rüyadan

Dön, gel; diye bekledim. Aynı sokakta sensiz şurada
Dön, gel; diye bekledim. Çaresiz öylece sessiz susarak
(Ben, bekledim. Ben, bekledim)

[Scratch]

[Verse 2: Sehabe]
Ben buluta çok sarıldım, herkes ağlamaz sanırdı
Şimşeklerin ziline basıp kaçıp sonra ıslanırdım
Başka bir şey bekleme benden
Ben bittim. Ben benden geçtim, kalbim renkli tebeşir

Boş ver beni! Sıradan bir karakterim
Siyah beyaz gözükür mü gökkuşağının karakteri?
Boş ver beni! İyiyim ben eksik olma
Rüyalar yeter zaten, kokun eksik olmaz

Gökyüzüne saklandım, kimse bulmasın daha
Küçük Barış dedi: "Uçurtmayı vurmasınlar"
Bırak vursunlar, kuzu unutur mu kurdu?
Kalbinin varoşlarına gecekondu kurdum

Kader, mayın tarlası; her bir yerde tuzak var!
Senin yaptığın açık yaraya tuz atmak!
Geçmişi boş ver ama aynı yerdeyim
Benden bir halt olmaz evet eskiciye ver beni

Yaşlandım biliyo'm ama beni biraz bebeksi bul!
Büyük vaadim yok sana, bir kalbim var hepsi bu
İstediğini söyle harbiden hiç alınmam
Sana karşı güçsüzüm, iki tokatlık canım var