Tuzak

[Bölüm 1: Serin Karataş]
Tımarhane yollarında, hüzün kollarında
Belki bi meydanda boş bulunduk araştır da
Pisliğin civarlarında kahvaltımız olmadıkça
Dönüm noktasından uzanır en verimsiz zamanlara

Ceza yatmadıkça belki de bir telaşa kapılmadıkca
Hayatımda var olanlar yüzüme tokat atmadıkça
Bu şehrin kenarlarında karanlıkta saçlarına
Yağmur yağar alışmadıkça üşürsün soğuklarında

Ocak yanmadıkça sobanın anlamı yok bana
Dudağımda şarap tadı var alkol kana doymadıkça
Parmağımda gizlediğim bir yara bandı kalmadıkça
Yalnızlığına ağla, efkarınla barış yasak varsa

[Nakarat: Doğuş Yalur]
Beni kendime bırakma, buralarda tuzak var
Uzak yine soranlar, deli sardı kuşatman

Beni kendime bırakma, buralarda tuzak var
Uzak yine soranlar, deli sardı kuşatman

[Bölüm 2: Serin Karataş]
Sustuğunda durmuyorsa şehrin gürültüsü
Bide bu tenhalarda ağla, geceni aydınlatan olmadıkça
Baş koymadık omuzlarda çekilmiştir kabuğuna
Taş attık ya camlarına bu tıkırtıyla günaydınlar

Hüzün sarmadıkça geceni dokunmaz rüyalar
Yazan korkuyorsa susarak anlatamaz kabuğunda
Bu soygunun akıl almaz planları var ortalıkta
Varsa ranza ilk katlarda bi yer ayırın bana

Karışırken aydınlığın karanlıklara korkusuzca
Duvarlarda gelir üstüne çık avluya voltaya
Bi sevdaysa acıların ve kararlıysan yak bi sigara
Bak boşluğa umut varsa bekle, kaybolma

[Nakarat: Doğuş Yalur]
Beni kendimе bırakma, buralarda tuzak var
Uzak yine soranlar, deli sardı kuşatman

Beni kеndime bırakma, buralarda tuzak var
Uzak yine soranlar, deli sardı kuşatman