Tocka

[‌‌متن آهنگ << توسکا >> از ناجی]

[قسمت اول]
از آسمون ستاره می‌چینه، مشت مشت
سرش گرم خورشیدُ نمی‌بینه دزد برد
تاریک شد همه جا با یه بغض پر گفت
یه چیزایی این تو هست که نمی‌بینه دکتر
مثل برفی که نمی‌شینه ذوب شد
یادش اومد پاهاش جلوی شیرینش سست شد
فرهادی که کوه کند یه تیکه بمب شد
پر شد، دینامیت بود، نترکید بغض شد
نشست رو گلوم درگیرشم بد
کز کرد تو سرمای سنگین بهمن
انگار آخرین زخمی جنگم
یه سرباز تو سکوت غمگین سنگر
گاهی از سیاهی لبریزه قلبم
شاید بگی درست می‌شه از دید من نه
قفل رو ساعتای رنگین قبلم
یه دست زیر سر و یه دست زیر فندک
آتیش میکشم این هم صدای رک رو
که صاف از من کشید به خنده‌های تو پل
درد تو رگای پاره شده و ش
اینم الان کشید و دید تازه شده دوپوک
آهای
سکوت تو شب های من
دلیل روشن بودن شمع های شهر
خندم تویی، تویی اشکای من فقط
ببخش اگه گاهی میخوام تنها بشم
منی که آرزو هام افتاده از سرم
دارم فحش میخورم از وجدان مسخرم
تیکه پاره تر از این گل های پرپرم
تو کودوم از این گلایی؟ رز، لاله، نسترن
صدات ــ از صدای حنجرست
چشمات زیباترین استاد منطقه‌ست
صدام زیر غمت افتاده از نفس
کسی که منو بفهمه استاد فلسفه‌ست