To Vals Ton Xamenon Mas Stigmon

[Chorus]
Θα κοιμηθώ όπως θα στρώσω
Πες μου που παίζει καβάτζα και με το ποσο
Κάθε μέρα λέω θα το κόψω
Δεν νοιαστικα για εμένα και έμεινα στην αποξω

[Verse 1]
Μία σκέψη μου δαγκώνει το μυαλό μου
Για να μαι καλά βαράω σουτια στον ρομαντισμό μου
Επιβίωση στην εξαθλίωση με δύο κουβέντες
Με ένα ραβασάκι και γαμησια κάτω απ τις κουβέρτες
Κλείσε τα στόρια γουστάρω την μαυρίλα μου
Σώπασε δίπλα μου κυκλοθυμω άρχισε μιλά μου
Μην με ρωτάς για τις αληθινές μου επιθυμίες γιατί χορεύουνε πάνω τους σκόνη και μουχλα
Το βαλς των χαμένων μας στιγμών
Μωρό μου είμαστε η καβλα και η ντροπή απ το παρελθόν
Πάμε τη γύρα λοιπον
Εγώ εσύ και δέκα φίλοι
Και όσοι κλαίγονται θα δούνε στο βαγόνι το μαντήλι
Πες τους πως δεν χαθήκαμε απλά δεν περισσευουμε
Καλύτερα να σπάμε από το να τα μπερδεύουμε
Δεν είναι μόνο να τα λες έξω απ τα δόντια
Τα λόγια είναι πράξεις
Και όχι πράξεις μόνο λόγια
Θα μπορούσα να καβλωνω πιτσιρίκια στην Ελλάδα
Με στραβό το στόμα () και σκληραδα
Μα δεν είμαι αυτός έχω τα ζόρια μου όπως κάθε σπίτι
Ο αλήτης φτιάχνει δρόμο και όχι ο δρόμος τον αλήτη

[Chorus]
Θα κοιμηθώ όπως θα στρώσω
Πες μου που παίζει καβάτζα και με το ποσο
Κάθε μέρα λέω θα το κόψω
Δεν νοιαστικα για εμένα και έμεινα στην αποξω

[Verse 2]
Μιλάν πολύ μιλάν χαζά μα ξέρω πρώτο χερι
Ξεκοιλιαζα τον θόρυβο με ένα βλέμμα νυστέρι
Οι συναθροισεις των πολλών με αηδιαζουν
Στις συναθροισεις τους τα πάντα τσουβαλιαζουν
Και εντάξει χορεύουν οι χωριάτες στο κρεβατι μου
Και ίσως αυτό και να συγκαταλέγετε στα λάθη μου
Άστους να έρθουν γιατί να τους φοβερισεις
Χάνει την καβλα η δαγκωνιά άμα γαυγισεις
Εγώ λατρεία μου γράφω την ιστορία μου
Και η ιστορία μου είναι γαμω την κοινωνία μου
Βγαίνουν κρεμάστρες με λογότυπο την μάπα μου
Κρέμονται χιλιάδες σκελετοί μες στην ντουλάπα μου
Ταύροι στο κρεβατι καταδίκασαν τον έρωτα
Ψαχνουνε να βρουν γιατί οι ταύροι έχουν κέρατα
Μαυρίλα θέλουν όσοι στα σκατα δεν έζησαν
Σε μπιτνικ και σε παλπ λογοτέχνηματα ενέδωσαν
Εκεί που οι ήρωες ψοφαν χωρίς ελπίδα
Αυτοί παρατηρούν τον ξεπεσμο απ την κερκίδα
Κλεισμένος σπίτι κλεισμένος στον εαυτό μου
Μονολογώ μέχρι να με πιάσει το υπνωτικό μου

[Chorus]
Θα κοιμηθώ όπως θα στρώσω
Πες μου που παίζει καβάτζα και με το ποσο
Κάθε μέρα λέω θα το κόψω
Δεν νοιαστικα για εμένα και έμεινα στην απ' οξω