To Tragoudi Tou Fengariou

Δικά σου μάτια πήρε το φεγγάρι
Κι ανέβηκε ψηλά στον ουρανό
Το ασήμι του είναι αρρώστια
Κι εσύ στον ουρανίσκο μου σαν όστια

Καθρέφτη μου ονείρων στοιχειωμένων
Υδράργυρου θεού περιφορά
Εμένα φέξε, κοίτα
Γιατί έχω στην καρδιά
Πικρή σαΐτα
Τη ματωμένη αγάπη μου ανασαίνω
Σαν μια τρυγόνα που άγρια σπαρταρά

Στο στήθος σου αητός ξεχειμωνιάζει
Στα χείλη σου πλατάνι αναπολεί
Ωραίο που είσαι φως μου
Κλωνάρι αθανασίας κι αδελφός μου
Στην ασημένια χαίτη σου ανεβαίνω
Κι όλα γεννιούνται ακόμα μια φορά

Δικά σου μάτια πήρε το φεγγάρι
Για να ‘χω ένα φανάρι ν’ αγρυπνώ