Το Κάρμα (To Karma)

[Intro: Trouf]
Πώς να με καταλάβουν; Το μυαλό μου δε διαβάζει κανείς
Τις νύχτες που partάρουν εγώ πλήττω σε σοκάκια σιωπής
Να ψάχνω απεγνωσμένα πώς να φτιάξω εμένα ενώ όλοι εσείς
Με κρίνετε από λόγια τρίτων κι όμως δε με ξέρει κανείς

[Chorus: Trouf]
Πώς να με καταλάβουν; Το μυαλό μου δε διαβάζει κανείς
Νομίζεις ότι σ' έχω ανάγκη, όμως τράβα να γαμηθείς
Κοιτώ κι εγώ την πάρτη μου αφού μόνο τη δική σου κοιτάς
Βλέπω τ' αστέρια απ' την ταράτσα, νιώθω κάποια λάμπουν για 'μας

[Verse 1: Trouf]
Αναπάντητα ερωτήματα, βράδυ μοναξιά
Γιατί να πρέπει να πονέσω για να γράψω καλά;
Γιατί δεν πίστεψαν σ' εμένα απ' την αρχή, βασικά
Και τώρα στέλνουν λες και ζήσαμε μαζί τα στραβά; Λέει
Ξέρω, μες στα κομμάτια δε δείχνω χλιδάτο status
Αυτό που κάνω με τον Wang μιλάει στην καρδιά τους
Μεγαλωμένοι δακτυλοδεικτούμενοι απ' όλους
Κι όμως, δε μας καιγόταν καρφί για τα λεγόμενά τους
Στον κόσμο αυτό που μας μαθαίνουν να ζούμε με φόβο
Γράφω να φύγει η συννεφιά, να δούμε Ήλιο, γαμώτο
Θέλω ένα χέρι να πιαστώ κάθε φορά που πέφτω
Η μοναξιά μ' αρέσει μόνο όταν την επιλέγω
Έχω βιώσει ήττες σπιθαμή προς σπιθαμή
Στα στραβά χαμογελάμε, αυτό είναι δύναμη
Θα πάψω να 'μαι απαισιόδοξος σύντομα
Θέλω να 'ρθουν τα καλά μα και καλά κομμάτια σίγουρα

[Chorus: Trouf]
Πώς να με καταλάβουν; Το μυαλό μου δε διαβάζει κανείς
Νομίζεις ότι σ' έχω ανάγκη, όμως τράβα να γαμηθείς
Κοιτώ κι εγώ την πάρτη μου αφού μόνο τη δική σου κοιτάς
Βλέπω τ' αστέρια απ' την ταράτσα, νιώθω κάποια λάμπουν για 'μας

[Verse 2: Wang]
Θέλουν να καταλάβουνε τι έχω μες στο μυαλό μου
«Πώς γράφει έτσι ο σπόρος;» λέν', «γαμώ το κέρατό μου»
Για να με αγαπήσει ο κόσμος γι' αυτά που γράφω
Έπρεπε πρώτα απ' όλα να αγαπήσω εγώ τον εαυτό μου
Άσε τα φώτα, τις προβολές και τα Insta story
Αυτό που κάνω με τον Trouf το κάνουμ' από σπόροι
Βγαίνω στο stage ντυμένος full body sport
Γιατί ήμουν από τα παιδιά που έβλεπε μπάλα και διάβαζε Sporty
Το παρελθόν δεν αλλάζει, πρέπει να προχωρήσεις
«Αυτός σε κράζει» λέει ο μικρός, «πρέπει να τον γαμήσεις»
Δεν είμαι κάνας δάσκαλος ζωής
Μα η σιωπή είναι χρυσός και η βία δε δίνει πάντα λύσεις
Έχω βιώσει ήττες σπιθαμή προς σπιθαμή
Στραβά χαμογελάμε, αυτό είναι δύναμη
Θα πάψω να 'μαι απαισιόδοξος σύντομα
Κι αν το πάμε σοβαρά θα γαμηθούν, σ' το λέω στα σίγουρα

[Pre-Chorus: Trouf]
Πώς να με καταλάβουν; Το μυαλό μου δε διαβάζει κανείς
Τις νύχτες που partάρουν εγώ πλήττω σε σοκάκια σιωπής
Να ψάχνω απεγνωσμένα πώς να φτιάξω εμένα, ενώ όλοι εσείς
Με κρίνετε από λόγια τρίτων κι όμως δε με ξέρει κανείς

[Chorus: Trouf]
Πώς να με καταλάβουν; Το μυαλό μου δε διαβάζει κανείς
Νομίζεις ότι σ' έχω ανάγκη, όμως τράβα να γαμηθείς
Κοιτώ κι εγώ την πάρτη μου αφού μόνο τη δική σου κοιτάς
Βλέπω τ' αστέρια απ' την ταράτσα, νιώθω κάποια λάμπουν για 'μας

[Outro: Trouf]
Ποιος θα χωθεί για 'σένα στον βάλτο;
Θα σε πουλήσουν για λίγα φράγκα
Κάθε μαχαιριά που ρίχνεις στην πλάτη
Θα σου γυρίσει, αυτό είναι το κάρμα