Tırnak İzleri

[Verse 1]
Sırtımda tırnak izleri
Peşimde ben gibiler
Bana kimse benzemiyor derken
Bir atın üstündeyim veyahut bir yelken
Apoletlerim düşer yere yağmur olur matem

Sırtımda tırnak izleri var
Asla silinmeyen beni mahveden distopik geçmişimden
Hislerim eskisinden daha farklı modda
Sakın korkma bu farklı değil istediğimden

Beni sarmadıysa hiçbir surat napayım ben
Yıllarca hiçbir anlam çıkarmadım kimliğimden
Sadece boş yazılar bir fotoğraf gülmeyen
Var mı bunu görmek isteyen

Var mı sırlarımı saklayan
Var mıdır hiç korkmadan benimle beraber yürümek isteyen
Var mı sınırları takmayan
Yarınları yakmadan evvel bu şehre geri dönmek istesem

Şarkılar kayıp en az benim kadar
Gövdem bir buz dağı sıcaklık maksimum -40 civarı
Sevdiğim diyarı tespit edebilsem
Muhtemelen öncelikle ona çevirip silahımı yok ederdim

Paylaşamam çıkış noktamı
Ya ben ya biz hayatımda başka bir özne olmalı
Bu kadar bencilim
Bunu diyen bir pislik olmalı
Revo içinde bir şeytan olmalı

[Nakarat]
Yaralarım kanıyor kanıyor
Bunu kaç kişi biliyorsa inan
Hepsi vurmayı deniyor gibi beni
Ama bunun yolu yok
Ve geri dönüyor bütün verdiğim acılar
İçimdeki çığ gibi büyüyor
Bedenim bunun için bedelleri ödüyor
Yine de bana mısın demiyor
Asılıyor yüzüm yeniden
Artık pek bir şey gelmiyor içimden
Kontrol edemem güneşin batışını
Bir saat içinde bir şişenin yarısını
Bitirip gülüyorum tüm hislere bakarak
Tırnak izlerinde çıkış yolu aramak
Çıkış yolu aramak tırnak izleriyle yaşamak

[Verse 2]
Kanlı ellerim ne olduğuna karar ver dedim
Hala benliğimde hisleri var şarapnellerin
Onlarda yalandır kesin son kalan bağları kesip
Son kalan bardağı dikip susmanın haddi var dedim

Boynumu çevreliyor sarmaşıklar örümcek ağları
Bir çoğu vazgeçip döner görünce dağları
Ben vedalar biriktirdim zerre ses çıkarmadan
Ve yıllar sonra yine doğdum yıkıntılardan

Beni dik tutan bu riskin güzel noktası
Uçurum kenarında manzaranın süper olması
Aşağıya baktığında her detayın küçük kalması
Adım attığında o adımın sonun olması

Peki düşmekte uçmanın bir formu değil mi?
Öyle değil mi düşerken uçmak öğrenilir mi?
Bana cevabını bilmediğim sorularla gel
Elinde hiç olmamış bir şey tekrar kaybedilir mi?

Kurgularım var siyah rengin hakim olduğu
Uğurun sakin olduğu ve onun huzur dolduğu
Sınırsız vakti olduğu bir yerin gerçek olduğu
Bu yerin yuvam olduğu kapattım her bir boşluğu

Yaşattım at bulutları güneşle eşdeğer kalıp
Bu şehrin en tepesinden onu uzak kalmayıp
Yakından izliyorum yakında çıkış var
Yakınmak çözüm değil yalancı umutlar durup bak

[Nakarat]
Yaralarım kanıyor kanıyor
Bunu kaç kişi biliyorsa inan
Hepsi vurmayı deniyor gibi beni
Ama bunun yolu yok
Ve geri dönüyor bütün verdiğim acılar
İçimdeki çığ gibi büyüyor
Bedenim bunun için bedelleri ödüyor
Yine de bana mısın demiyor
Asılıyor yüzüm yeniden
Artık pek bir şey gelmiyor içimden
Kontrol edemem güneşin batışını
Bir saat içinde bir şişenin yarısını
Bitirip gülüyorum tüm hislere bakarak
Tırnak izlerinde çıkış yolu aramak
Çıkış yolu aramak tırnak izleriyle yaşamak