Θερισμός (Therismos)

[Chorus]
Η οργή μας τραγούδια στο σήμερα
Η φωνή μας τους σπάει τα σίδερα
Η φωτιά μας που καίει τα σύνορα
Σαν θεριά ξεχυνόμαστε, ανήμερα
Τις ζωές μας μετράνε με χρήματα
Τα παιδιά μεγαλώνουν σε τμήματα
Οι ψυχές που έχουν γίνει συνθήματα
Και μανάδες που κλαίνε σε μνήματα

[Verse 1]
Περιμένουμ' απόψε στη σέντρα
Κι ένα-ένα μετράμε τα βήματα
Υψωμένες γροθιές, οι φωνές μας φωτιές
Σε ασπίδες πετάμε συνθήματα
Τα παιδιά το 'χουν βάλει σκοπό τους
Να γκρεμίσουν αυτό το παλάτι
Δολοφόνους κοιτάζουν κατάματα
Μα δεν γυρίζουν ποτέ τους την πλάτη
Είναι ποίηση μέσα στους δρόμους
Και τραγούδια σε τοίχους γραμμένα
Δικαιοσύνη για κάθε συγκάλυψη
Που 'χει γεμίσει τα πάντα με αίμα
Έτσι φουντώνει η οργή στις πλατείες
Και φυτρώνει στα πάρκα η αντίδραση
Η οργή κι η αντίδραση φτιάχνουνε τέχνη
Κι η τέχνη γεννά την αντίσταση
Γιατί πλέον κηρύξαμε πόλεμο
Γιατί ζούμε μια νέα ιντιφάντα
Γιατί ακόμα κι αν δε νικήσουμε
Θα πολεμάμε για πάντα
Δε ζητάμε στο όχημα σύγκριση
Σ' έναν κόσμο που μόνο αρνείται
Ψάχνουμε νόημα μέσα στο χάος
Μα όσο κι αν ψάχνουμε αυτό αγνοείται
Η εξέγερση δεν είναι βία
Είναι κραυγή στην κοινή ησυχία
Ένα τραγούδι του Μάνου Λοΐζου
Που ακούγεται απ' τα ηχεία
Είναι το μήνυμα μίας γενιάς
Που σ' όλο τον κόσμο εκπέμπει
Είναι τα λόγια μιας μάνας που δύο φορές
Πεθαίνει μια μέρα στα Τέμπη

[Chorus]
Η οργή μας τραγούδια στο σήμερα
Η φωνή μας τους σπάει τα σίδερα
Η φωτιά μας που καίει τα σύνορα
Σαν θεριά ξεχυνόμαστε, ανήμερα
Τις ζωές μας μετράνε με χρήματα
Τα παιδιά μεγαλώνουν σε τμήματα
Οι ψυχές που έχουν γίνει συνθήματα
Και μανάδες που κλαίνε σε μνήματα

[Verse 2]
Χειροπέδες ή ξύλο στους δρόμους
Προφυλάκιση για ένα αποτύπωμα
Προβολή σε οθόνη πενήντα ιντσών
Χορηγία του κράτους, επίδομα
Lifestyle, [?], reality
Περηφάνεια μπροστά στη σημαία
Προσευχή με λιβάνι κι αντίδωρο
Με κασκόλ και τσιγάρα λαθραία
Τα παιδιά ζωγραφίζουν ονόματα
Των παιδιών που χαθήκαν για πάντα
Τα παιδιά κουβαλάνε ελπίδες και χρώματα
Στη σχολική τους τη τσάντα
Τα παιδιά φωνάζουν ονόματα
Των παιδιών που 'χουν γίνει τραγούδια
Τα παιδιά δεν μασάνε σε τίποτα
Και στους μπάτσους φέρνουν λουλούδια
Γιατί πλέον κηρύξαμε πόλεμο
Και στην άσφαλτο μοιάζουμε κύματα
Γιατί οι φίλοι μας έχουνε γίνει σταυροί
Και στιχάκια επάνω σε μνήματα
Γιατί έβαλαν pixel στο σήμερα
Και καλύπτουν με φώτα το ψέμα
Πειραγμένες εικόνες, ειδήσεις πολλές
Για να μη δούμε το αίμα
Γι' αυτό βγήκαμ' απόψε στη σέντρα
Δεν θα χάσουμε αυτόν τον αγώνα
Γιατί πλέον οι νύχτες μας έχουνε φως
Από όνειρα και καπνογόνα
Γι' αυτό πήραμ' απόψε μικρόφωνο
Και φωνάζουμε πάλι στον δρόμο
Καληνύχτα Κεμάλ (Καληνύχτα Κεμάλ)
Δεν έχω οξυγόνο

[Chorus]
Η οργή μας τραγούδια στο σήμερα
Η φωνή μας τους σπάει τα σίδερα
Η φωτιά μας που καίει τα σύνορα
Σαν θεριά ξεχυνόμαστε, ανήμερα
Τις ζωές μας μετράνε με χρήματα
Τα παιδιά μεγαλώνουν σε τμήματα
Οι ψυχές που έχουν γίνει συνθήματα
Και μανάδες που κλαίνε σε μνήματα

[Outro: Μάνος Λοΐζος]
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
Κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
Ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
Κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά