ทำไมเกลียดครู? (Why I Hate Teacher?)

[Verse 1]
(CHITSWIFT!)
ย้อนกลับไปสมัยที่หัวยังเกรียน
ใส่กางเกงที่ขาสั้น เขาเรียกเราว่านักเรียน
มีความคิดที่ตั้งมั่นว่าเราต้องพากต้องเพียร
มีคุณครูอีกหลายท่านให้แสงสว่างดั่งเทียน
พอไปเจอจริงๆ มันก็ไม่เหมือนที่คิด
แม่งฝืนชีวิต มองไปทุกทิศไม่เห็นมีแสงสว่าง
อยากจะรู้ให้จนกระจ่าง แต่สมองคนเรามันต่าง
เลยมีแผลที่เป็นรอยด่างในใจ
กูเหมือนไอ้โง่ให้คนฮา ตั้งกี่ครั้งที่ทนมา
คิ้วขมวดอยู่บนตา เจ็บซ้ำๆ ไปจนชา
เพียงแค่กูนั้นทำไม่ได้กับโจทย์ที่บนกระดานดำ
แต่ถ้าทุกคนฉลาดกันหมดคุณครูคงไม่มีงานทำ
กูเอาเงินไปโรงบาลก็ยังมีหมอมารักษา
ไปขออาหารในโรงทาน คนที่ให้ยัง "คะ ขา"
แล้วนี่ไอ้ที่กูเป็นก็ไม่ได้ผิดอะไรนักหนา
แต่ครูก็ไม่เคยใจเย็น ชอบแปลงร่างเป็นยักษา

[Chorus]
ไม่ต้องสงสัยว่าเพราะอะไรทำไมกูเกลียดครู
อยู่ในห้องเรียนก็หาเรื่องเอาแต่เหยียดกู
ชอบมาเปรียบเทียบคนเก่ง เอามาเปรียบกู
ให้กูอับอาย คล้ายว่าหัวกูโดนเสียบชู
ไม่ต้องสงสัยที่เพลงหยาบกูนั้นทำบ่อย
ตอนที่ด่ากู ก็สรรหามาแต่คำถ่อย
กุต้องกัดฟัน ทั้งที่มืออยากจะกำต่อย
สร้างแต่เรื่องแย่ ทำไมสมองถึงไม่จำหน่อย

[Post-Chorus]
กูเรียนไม่เก่งแม่งก็โดนด่า กูตอบไม่ได้แม่งก็โดนด่า
กูยกมือถามแม่งก็ยังโดนด่า กูอยู่เงียบๆ ซะยังดีกว่า

[Verse 2]
บางทีกูก็นั่งคิดว่าเรามีสิทธิ์อะไรบ้าง
ที่เขามีกินกันทุกอาทิตย์มันเป็นเพราะเงินจากใครจ้าง
กูยกมือถามวิชาคณิต ทำไมต้องโดนอะไรขว้าง
หรือครูบางคนไม่มีหัวคิดและปราศจากความใจกว้าง
คงไม่แปลก ถ้าเด็กแม่งไม่มีความมั่นใจ
เพราะเพียงแค่ผิดเล็กๆ น้อยๆ คุณครูก็คอยลั่นไก
เหมือนอนาคตของเด็กนักเรียนจะสั้นไป
ไม่ต้องมาถามว่าใครผิด เพราะคนผิดคือท่านไง
เด็กแม่งถูกมองเหมือนว่าเป็นกระสอบทราย
จะตบจะตียังไงก็ได้หรือว่าจะด่าแบบหยาบคาย
บางคนเรียนไม่เก่งก็ชอบประจานให้อับอาย
ว่า "มึงเป็นคนดีๆ ไม่ชอบ ทำไมสมองเหมือนกับควาย"

[Chorus]
ไม่ต้องสงสัยว่าเพราะอะไรทำไมกูเกลียดครู
อยู่ในห้องเรียนก็หาเรื่องเอาแต่เหยียดกู
ชอบมาเปรียบเทียบคนเก่ง เอามาเปรียบกู
ให้กูอับอาย คล้ายว่าหัวกูโดนเสียบชู
ไม่ต้องสงสัยที่เพลงหยาบกูนั้นทำบ่อย
ตอนที่ด่ากู ก็สรรหามาแต่คำถ่อย
กุต้องกัดฟัน ทั้งที่มืออยากจะกำต่อย
สร้างแต่เรื่องแย่ ทำไมสมองถึงไม่จำหน่อย