Tehran(Demo)

؛[همخوان]؛
تهران یه چیزی رو تو من کشته
تهران من هنوز دستم مشته
تهران، آسمون سیه چرده
اینجا کسی آزاد میشه که مرده

؛[قسمت اول]؛
این درا که بسته اس حداقل پنجره رو وا کن
یه هوای خاکستری، کاسب میده به مشتری
کنار چراغ برق، یه تنه درخت مستقیم
رفته تا خود بالکن، پنجره رو وا کن
من و خودم دشمنیم، چه برسه به مردمی که کل فکرشونه فقط بکنن مفت بری
جیب من، پر نقل کاف و گاف و قرص معده س
یه ذره نون خواستی بکن
داد میزنه از ته چاه که تو این بدن روحی نیست
تو خیابون بچه و دوچرخه و صدای خنده و آواز خونی نیست
کبوترا کرن از صدای سکوت شهر
ماشینا فهمیدن پرنده رو هیچ بومی نیست
تهران یه دایره اس
تهران یه دایره اس یه قاصدک که پر از خط صافه
قلب خاطره ش خوبه چون
تهران یه دایره اس و خیلی بزرگه شعاعش
ولی جلو چشم کورت عمرا بره سوراخش و
من میچرخم رو دایره
از سرو بلند قامت جامعه ندارم ترسی
نه حدی نه مرزی نه هیچی نمیتونه بگیره خطی
از دفترم بکن یه کاغذ سفید اگه میتونی بپوشونی با سیاهی بال ترست و
گاهی ستاره از تلاش بی حد ماه روشنیشو قایم میکنه نداره چاره
جغد شعر من بیداره، میخورم یه گیلاس واژه میدم یه بطری کامل و
من نفسمه آتیش تو دهنم
جلو منو نمیگیره نه پلیس، نه ارشادش هیپ هاپ جنسیت نداره
تو رپ میکنی بگی زنی، از پلیسم بد تری، فقط دنبال مایه
شاخه رو بچین منظره رو ببین
اصل مطلب شروع کردم
کلماتم موندگار هستن
قفل زیرزمین به دستم
واسه شما چاقالا این زیر جایی نیست اصلا
باید برگردید از اول
حرفام زیادن گوشاتون خیلی طنبلن
جون بکنین اولا
جواهر رو ول کن من خود معدنم
این شروعی بی پایان آدمای میرا
هیپ هاپ جاودانه
اینو بنویس رو تنم رو سنگ قبرم
که زنده و مردم زیرزمینه تا ابد
با سر بالا با سر پایین

سر بالا سرت پایین
سر بالا سرت پایین
سر بالا سرت پایین
سر بالا سرت پایین
آه

؛[همخوان]؛
تهران یه چیزی رو تو من کشته
تهران من هنوز دستم مشته
تهران، آسمون سیه چرده
اینجا کسی آزاد میشه که مرده