Technikolor

Gasną światła, opada kurz
W czarno-białym tłumie brak ci tchu
I jak ćma uciekasz w kąt
Choć starasz się nie robić kroku w przód

I natłok głów maskuje Ci
Ten blask, co się w oddali tli
On woła Cię, ty znasz ten dźwięk
Lecz nie chcesz ciągle z miejsca ruszyć się

Monochromatyczny takt
Binarny piksel trzyma świat
Wskazówki pędzą wspak
Spektrum szarości nabiera barw

Ten światłoczuły stan
Przeszywa cię i sprawia, że
Patrzysz przez filtr na świat
Odkrywasz siebie jeszcze raz

Gamę kolorów znasz
Wyjdź z nią na pierwszy plan
Klisza prześwietla twarz
Projekcją Twoich barw

W gamie kolorów chcesz
Szybko zanurzyć się
Rozbłyśnie się jak flesz
Dotąd stłumiony szept

Boom dzieciaczki

Znasz swój kolor, siebie znasz
Gdy wszyscy stoją, ty doganiasz czas
Oddech bierzesz pierwszy raz
Duma rozszerza kadr

Bezbarwny tłum odsłania Ci
Ten blask, co się w oddali tli
Wciąż woła Cię, ty znasz dźwięk
I monochromy już nie liczą się

Ten światłoczuły stan
Przeszywa cię i sprawia, że
Patrzysz przez filtr na świat
Odkrywasz siebie jeszcze raz

Gamę kolorów znasz
Wyjdź z nią na pierwszy plan
Klisza prześwietla twarz
Projekcją Twoich barw

W gamie kolorów chcesz
Szybko zanurzyć się
Rozbłyśnie się jak flesz
Dotąd stłumiony szept

Wiesz, że na dubel miejsca nie ma
To jest technikolor - ty oddychasz tu i teraz
Negatywy łączą się
Trwa projekcja i nic się nie zmienia

Ty, już na pierwszym planie jesteś
Gdy upadasz, szybko uczysz wstawać się na nowo
Światła, kamera, akcja, klaps
Kiedy zgasną światła, ty nadal będziesz sobą

Monochromatyczny takt
Binarny piksel trzyma świat
Wskazówki pędzą wspak
Spektrum szarości nabiera barw

Ten światłoczuły stan
Przeszywa cię i sprawia, że
Patrzysz przez filtr na świat
Odkrywasz siebie jeszcze raz

Gamę kolorów znasz
Wyjdź z nią na pierwszy plan
Klisza prześwietla twarz
Projekcją Twoich barw

W gamie kolorów chcesz
Szybko zanurzyć się
Rozbłyśnie się jak flesz
Dotąd stłumiony szept