TANRIÇA

Koş! Hayat kovalamadan boş!
Boş!
Tanrıça olmak zor. (x2)

13'tü yaşım daha gençliğimin baharında iken
Sokaktan geldim şimdiyi yaşamak için ben
Sürünürdü hep yaşamak için akşam’a ekmek yetiştirmek için ben
Sözünde dur, kazan helalini, aç bırakma evini gel
Bela peşinde olur.Gecenin dibinde vurulur hep kaybolur
Sorup soruştur, anla kimdi bu hikayede suçlu olur?
Kurtar hayatını ol bir doktor, kazan maaşını yat ve dur
Son kez yap da bari mutlu öl sonrasında mahvolur

Koş! Hayat kovalamadan boş!
Boş!
Tanrıça olmak zor. (x5)

Yaşam için verdi savaş uğruna sürtmek için bu caddeler
Uzayda bile yoktu bu kadar vaktini harcayıp hep kaybeden
Uzadıya uzarsa çözülmez düğüm hep seni hep harap eder
Şimdi aç o mikrofonunu ol sende bir kaydeden

Koş! Hayat kovalamadan boş!
Boş!
Tanrıça olmak zor