Takoz

[Verse: Atlas]
Sokak pembe değil, herkes nerde?
Ben ustalarla büyüdüm sen atari oynarken
Terlemeden gelmezdim akşam eve
Hatta yolumu kaybettiğim bile söylenir be

Çocukken güzeldi bu sebepsiz güzellik
Eve gidince bütün oyun kartlarımı dizerdim
Dizlerim yara içinde tek derdim güzel bi' gol atmaktı
Bağcımı çözemezdim garip

Hayat bi' buzdağı, hayallerim titanik
Yanan sigaram bütün dertlerim izmarit
Bütün dertlerime inat bugün doldur ulan seki
Yarın olgunlaştı demi, başımda yoktu biri

Kasetlerim vardı boy boy, Barış Manço falan
Eskilerde teybimde Eminem'di çalan
Babam dalga geçer o an, fakat ne olacağını bilmiyo
Seneler geçti hala Orhan baba dinliyo

Neyse mahalleye dönelim arapların ziline bas
Sonra BİM'i gasp edin, gofretlerin tadına bak
Ezan okundu hemen eve topukla
Bi' ton ödevin vardı ağzına sıçarlar okulda

Napayım be sevmiyordum matematik kadar boktan bi' şey yoktu bence
Boşa harcadığım zaman
Hocam zayıf verirdi, düşüncemi anlamadan
Evdekiler çalış derdi hayır derdim saklamadan

Genelde ders değil pet şişeyle maç yapardık
Mekanda oralet içer siyaset tartışırdık, 13 yaşında
Hayat derdi kaşınma
E malum zaman vefasızdır bi' gün anılarını karışlar

Eskileri özlersin her sokakta bir izin var
Sonuçta biri kurtuluş olur biri zindan
Dostların hatırlamaz seni onca insan onca yaşanmışlık uçtu gitti
Yeter insaf