Taghe Sorayya

من جلدِ تو هستم ، بر بامِ تو هستم

تو شمسِ منی من ، خورشید پرستم

مغرب همه اندوه ، اندوهِ غروبت

ای قبله ی مشرق ، ثنا گویِ تو هستم

ای نایِ گلویت ، همچون نیِ داوود

حکم آنچه تو گویی ، من لالِ تو هستم

گنجشکِ گلویم ، شرحه است چو منصور

بر دارِ تو هستم ، غربالِ تو هستم

بر دارِ تو هستم ، غربالِ تو هستم

حیرانِ تو گردد ، آن کس که بدیدت

آن دَم چو برفتی ، صد بار شهیدت

میسوزم و نالم ، چون آتش نمرود

باز آی گلستان ، بر داغِ عبیدت

ای طاقِ ثریا ، طاقت بنمانده است

ما را بستان از ، این ولوله بازار

ای از سرِ لطفش ، خوش در تو دَمیده

هر دَم که تو خواندیم ، انگار نه انگار

ای سُرمه کشیده ، روز و شبِ ما را

ای سر ببریده ، نشناخته ما را

پایان بده جانا ، این آمد و شد را

راحت کن و بستان ، این خوف و رجا را

این خوف و رجا را

ای نایِ گلویت ، همچون نیِ داوود

حکم آنچه تو گویی ، من لالِ تو هستم

گنجشکِ گلویم ، شرحه است چو منصور

بر دارِ تو هستم ، غربالِ تو هستم

بر دارِ تو هستم ، غربالِ تو هستم