Sterveling

[Verse 1]
Mijn laatste uur als sterveling, hellekind in het vuur
Op natuurlijke wijze gepijnigd tot ik sterf op den duur
Ik ben je ellende, ik ben je spetters bloed op de muur
Je schaduw op de straten
Laat me zwerven door je buurt
Ik ben cru, ongelovig, een oneerlijk individu
Continu verbitterd want het verkeerde passeert de revue
Ik ben wat je denkt, geen mens maar een smerig excuus
Het is de valse profeet teruggekeerd in het nu
Als sterveling
Ik krijg geen adem, ik neig te falen, het blijft zich herhalen
Heilig of heiden hij zal verdwalen
Ik snijd met de dagen
Tijd tikt voorbij, het blijft me verbazen
Geen tijd, ik weiger te slapen, het drijft me tot waanzin
Je snapt het niet
De melodie verdwijnt in zijn melancholiek, en ontspoort
Hoe ouder ik word hoe verknipter mijn fantasie
Mijn verbeelding is onbezonnen
Ik hoorde de bliksem en trof de donder
Ik ben de zondaar ik kom van onder

[Hook]
Alles verbrand, gaat op in rook
Ik ken geen angst, ik zweef omhoog
Vanuit het vuur, het hellekind
Mijn laatste uur als sterveling

[Verse 2]
Ik zit onder de grond
Nog donkerder grot
Bond mijn bom om mijn romp
Kwaad, klaar om te gaan ontploffen
Met kamikaze bommen
Judas is
Graaf me op, blaas het stof in mijn mismaakte longen
Geen vergiffenis, ik neem liever wraak
Bloed met een vieze smaak
Als een sadomasochistische psychopaat
Ook als U niet bestaat
Ik hoop dat U me niet verlaat, Satan
Ik ben uw spiegelbeeld, maar dan
Als sterveling
Geen angst, spijt of tranen
Geen twijfels, geen schaamte
Geen vertrouwen, geen eer
Geen berouw, geen genade en dat soort shit
De atheïst
Er is niks anders zo vals als dit
Het is de wederkomst van de antichrist
Ik fluister vanuit de grond
Ik spit het, de witte ruiter komt
Sluipend door een mist in een duivel vorm
Buig naar voor en kruip, of je wordt misbruikt als een vuile hond
Huil erom, sluit deuren en ruiten als ik naar buiten kom

[Hook]
Alles verbrand, gaat op in rook
Ik ken geen angst, ik zweef omhoog
Vanuit het vuur, het hellekind
Mijn laatste uur als sterveling

[Verse 3]
Ik zal niet vallen, ik zal U breken
Ik zal niet branden, ik zal niet zweten
Ik zal trachten alles in brand te steken
Vastgeketend, angst vergetend
Het kan me geen kanker schelen
Versleten, verbannen, armen en benen eraf gesneden
Geen logica, geen goden, geen paradijs
Geen Utopia, alleen maar antipsychotica voor mij
Geef me narcotica, omdat ik anders dood ga van de pijn
Geen genade, overgave blijkt onnodig te zijn
Als sterveling
Twee pakjes ritalin, zet mijn gebit erin
Mijn herinnering is een gat
Pillen hinderen mijn ontwikkeling
Het is ingewikkeld, kinderen volgen me blindelings
De wereld is kut, stinkende lucht
Steek er je middelvinger in
Het is iets waar je niet aan ontsnapt
Een mens vernield, maar is zelf nietig en zwak
Bang, zielig en laf
Nog zwakker
Al wordt ik vernietigt vannacht
Brand me af en ik ontsta opnieuw uit het as

[Hook]
Alles verbrand, gaat op in rook
Ik ken geen angst, ik zweef omhoog
Vanuit het vuur, het hellekind
Mijn laatste uur als sterveling