Stabat Mater speciosa
Iuxta foenum gaudiosa
Dum iacebat parvulus
Cuius animam gaudentem
Laetabundam et ferventem
Pertransivit iubilus
O quam laeta et beata
Fuit illa immaculata
Mater unigeniti!
Quae gaudebat et ridebat
Exultabat cum videbat
Nati partum incliti
Quis est, qui non gauderet
Christi Matrem si videret
In tanto solacio?
Quis non posset collaetari
Piam Matrem contemplari
Ludentem cum Filio?
Pro peccatis suae gentis
Vidit Iesum cum iumentis
Et algori subditum
Vidit suum dulcem natum
Vagientum adoratum
Vili diversorio
Nati Christus in praesepe
Coeli cives canunt laete
Cum immenso gaudio
Stabat senex cum puella
Non cum verbo nec loquela
Stupescentes cordibus
Eia Mater, fons amoris
Me sentire vim ardoris
Fac, ut tecum sentiam
Fac, ut ardeat cor meum
In amando Christum Deum
Ut sibi complaceam
Sancta Mater, istud agas
Pone nostro ducas plagas
Cordi fixas valide
Tui nati coelo lapsi
Iam dignati foeno nasci
Poenas mecum divide
Fac me tecum congaudere
Iesulino cohaerere
Donec ego vixero
In me sistat ardor tui
Puerino fac me frui
Dum sum in exilio
Hunc ardorem fac communem
Ne me facias immunem
Ab hoc desiderio
Virgo virginum praeclara
Mihi iam non sis amara
Fac me parvum rapere
Fac, ut portem pulchrum fortem
Qui nascendo vicit mortem
Volens vitam tradere
Fac me tecum satiari
Nato tuo inebriari
Stans inter tripudia
Inflammatus et accensus
Obstupescit omnis sensus
Tali decommercio
Fac me nato custodiri
Verbo Christi praemuniri
Conservari gratia
Quando corpus morietur
Fac, ut animae donetur
Tui nati vis
Stabat mater speciosa was written by Franz Liszt.