Spóźniłem się o kilka lat

[Zwrotka 1]
Gdy wieczór bez imienia, już powie do widzenia
I w mroku ulic się rozpłynie
W stu oknach światła gasną i inne widzę miasto
Świat jest jak obraz w starym kinie
Lśnią stare samochody i stary walc jest młody
Pod niebo płyną białe szale, noc nie chce dnia pamiętać
W dźwięk trąbki już zaklęta, już zamieniona w śpiew i taniec

[Refren]
Spóźniłem się, spóźniłem się o kilka lat
Już nie ten styl, już nie ten szyld, już inny świat
Nie broni nikt złamanych serc i ściętych róż
Wyblakły barwy dawnych zdjęć, jak w słońcu kurz
Spóźniłem się, spóźniłem się o kilka lat
I stracił sens w sztambuchu wiersz
W albumie kwiat, za późno już bym wrócił tam
Na chwile, dwie, w tym świecie
Który wypadł z ram, nie było mnie

[Zwrotka 2]
To tylko w smudze cienia, noc miasto tak odmienia
Pod nogi rzuca snopy świateł, gdzieś fiakra ktoś już woła
Choć jeszcze wciąż jest wczoraj
Choć niebo w górze ledwie blade
Świt chyłkiem się przemyka i cichnie w krąg muzyka
Łza żegna stare samochody
Wiatr chłodem bije w twarze, lśnią farbą płachty gazet
I aż pod niebo pną się domy

[Refren]
Spóźniłem się, spóźniłem się o kilka lat
Już nie ten styl, już nie ten szyld, już inny świat
Nie broni nikt złamanych serc i ściętych róż
Wyblakły barwy dawnych zdjęć, jak w słońcu kurz
Spóźniłem się, spóźniłem się o kilka lat
I stracił sens w sztambuchu wiersz
W albumie kwiat, za późno już bym wrócił tam
Na chwile, dwie, w tym świecie
Który wypadł z ram, nie było mnie
Spóźniłem się, spóźniłem się o kilka lat
Już nie ten styl, już nie ten szyld, już inny świat
Nie broni nikt złamanych serc i ściętych róż
Wyblakły barwy dawnych zdjęć, jak w słońcu kurz
Spóźniłem się, spóźniłem się o kilka lat
I stracił sens w sztambuchu wiersz
W albumie kwiat, za późno już bym wrócił tam
Na chwile, dwie, w tym świecie
Który wypadł z ram, nie było mnie