Sözlü Dövüş Sanatı

[Verse 1: Onur Uğur]
Bu dünya bakireydi insan var olmadan önce
Özgür düşünceler bi' sisteme yar olmadan önce
Anlayacaksın merdiven dayarken otuza
Ekmek satılmadı hiç bi' zaman eskisinden ucuza

Bir çare kurtulursun sığındıklarından
İnsanız, belki üstümüze yığıldıklarında
Zaman gelip korkacaklar hepimizden
Toplanıp bir ağız bu insanlar bağırdıklarında

Adam değilsin ki henüz sevdiğini gömmeden
Benim gözümde körsün benim gördüğümü görmeden
Hiçbir şey katamadıysan bu dünyaya
Kimse değil ben ağlarım henüz senin öldüğünü görmeden

Madem bir oyun değil neden köleyi oynadın?
Bütün hayatın boyunca o bedene insan koymadın
Her şey kurmacaysa işte o zaman yanardın
Bi'kez daha doğmayacağını bilsen belki neler yapardın!

[Hook: Onur Uğur & Harun Adil](x2)
Biz anlatınca seni gördü gözün kanadı
Paylaşınca her şeyini benle son bir hüzün banadır
Bu dünya bir tarafta senle ben bir yanadır
Bugün kulaklarındaki her şey sözlü dövüş sanatı!

[Verse 2: Harun Adil]
Zamanı kurşunladın açamadın bir delik
Belki açsaydın beni alırdın yanına kolumdan çekip
Belki o zaman görürdüm Kâf Dağı'ndan bir yerleri
Belki sende gülümserdin o halde görseydin beni

Hangi kavgada biz, hangi taraftayız? Söyle!
Hangi yokuş yordu bizi? Söyle! Hangi fikri köhne?
Hangi güne uyanmıştık, hangi köyde? Söyle!
Nerede menfaatsiz insan ve adil olan? Söyle!

İnandım, bitmeyecek Habil ve Kabil kavgaları
Uzaya da çıksan insan, zihniyetin mağaradadır!
Pripyat'ı yaktı insan sonra cümle Avrupa'yı
Her ne kadar güçlü ise nefis biz o kadar tarumarız

Belki anlayacaksın son ağaç kesildiğinde beni
Belki susayacaksın son suyuna karıştığına zehir
Belki aynaya her baktığında solacaktır rengin
Şikayet ettiğin her şeyin aslen tek sebebi kendin!

[Hook: Onur Uğur & Harun Adil](x2)