Söz Ver

(Verse 1)
Geçmeyen dakikalar tavanı seyrederken evde
İlacın etkisinde sürreal düşüncelerle
Kapalı bir oda kapıya kilidi vurulmuş çok direnme
Geçmişinse parmaklıklarla kaplı bir pencere

Çaresizlik böyledir çıkışı kapatıp izletir
Her hatayı hep cefayı çek mutluluksa gizlidir
O mutlu günler senin olsun bir suç varsa benimdir
Çocukluktan bu yana fazla gülmem sebebi bellidir

Saye sözlerin fena bunu nasıl yazdın diyorlar
Lisede major depresyon, paranoya, bipolar
Değildi çok kolay ben kırılsam hakkım yoktuda
Geriye kalanlar pek kırılgan sanki hepsi biblolar

Gözlerin bir dost arar yok gösterin bi farklı senaryo
Kazanç yoksa zarar çok sol yanımda boşluk
Bunlar tabi duygusal mevzular
Yalana kalbim alışkın sen hançerini tak sök çıkar

(Nakarat)
Verilen sözler hep yalana döner
Yinede bir umut yaşamak hepsine bedel
Elinde kalanlarsa dert, tasa, keder
Yinede gel yine söz ver vay vay vay...

(Verse 2)
Herkes sanar bu kendini beğenmiş
Dert çekince kendine gelmiş
Her zaman ben aynı ben değişir sadece takvim yaprakları
Yok çocukluk arkadaşları bunu çok çocukca buldum

Kendi savaşım yetmez gibi kendimi bambaşka savaşlarda ön safta buldum
Tamam şimdi sakin olman gerek
Herkesi kendin gibi görmekten vazgeç
Kendime not bu hatırlamam gereken gerçek

Sevgi falan yalan yani
Son trende gitti aklım hala sende olsa dahi ne fark eder
Seven kimse zaten kaybeder
Hayat kimine güller sunar kimine bariz ayıp eder

Çokça yalnız kaldım son zamanlar zor zamanlar
Ani kararlar, depresif anlar, panik ataklar,doktora telefonlar
Selam hala insanlardan kaçıyorum
Sanırım beni anlayabilen bir tek kedim var olsun

Verilen sözler hep yalana döner
Yinede bir umut yaşamak hepsine bedel
Elinde kalanlarsa dert, tasa, keder
Yinede gel yine söz ver vay vay vay...

(Outro)
Dedem vefat ettiğinden beri kendimi çok iyi hissetmiyorum
Bu zor zamanlarda benim yanımda olan herkese çok teşekkürler
Mekanın cennet olsun Burhan bey
Görüşürüz...