Sorry

Ik kan mezelf niet meer zijn, maar schrijven helpt wel eens
Vertrouw mezelf met een mes en zeg me waar een fan is
Ik kan mezelf niet meer zijn, maar schrijven helpt wel eens
En dat is zelfkennis; pijn is nu zelfs wennend

Ik bel mezelf wel eens, omdat de ik-zelf weg is
Ze zei zelf tegen mij dat zij niet zelf zen is
Met jou kan ik mezelf zijn, maar niet zelf zijn
Ze zei jezelf zijn, is zelf bij jezelf zijn

Maar zelfs met mezelf zijn, doet nu veelste pijn
Want als ik met mezelf ben, dan ben ik als een lijk
Nee ik leef niet. Dat heb je goed begrepen
Zelfmoord, geweld, fuck it dit is mijn leven

Ik kan niet met me leven leven, oh je moest eens weten
Ik zie geen even wegen evenwicht in mijn verleden
En jij kan weken eten. Ik krijg geen hap beneden
Je komt me even tegen, en ik wil zelfmoord plegen

En sorry mama dat ik niet de juiste zoon was
En sorry papa dat ik niet de juiste zoon ben
Sorry dat ik met mezelf in m’n zone was
Sorry, sorry maar ik ben de pijn zo zat
Sorry, sorry maar ik ben de pijn zo zat
Sorry, sorry maar ik ben de pijn zo zat
Sorry, sorry maar ik ben de pijn zo zat

Sorry, sorry, sorry, sorry, sorry, sorry, sorry, sorry