Soog e Parande

بی جون تر از آفتاب بهمن
دلسرد تر از سوز
دیدم شهر و با چشمام
دیدم هموطنم سوخت
دیدم سوگ پرنده رو تو قفس بعد شنیدن مرگ مرغای آزاد
رقص پدر روی خاک بچه ش
هزینه ی ساختن دنیای آباد
دیدم خون خون
آوار آوار
کلاس درسی که رو تخته ش نوشتن بابا جان داد
دیدم ندار حرص میزنه واسه دارا
دیدم پاییز و بدون مهر
دیدم آبان
هر کی که میشناختمش الان اونور آباس
آواز دهل انگار از نزدیک همچین بد نی
همینطوری پیش بره کم کم هیچکس اینور نیست
جمع میشیم تعریف میکنیم بگاییامونو
میخندیم بی دلیل
زندگی نمیکنیم داریم میجنگیم
میجنگیم آه
آقازاده بیزینس ران کنه بی رقیب
میفهمی چی میگم
خونه زندگی نداشته ی ما
شده ساعت دست این آشغالا
کانادا داخلی خارجی
با چه رویی مایه میزارین از ماها باز
واسه هشتاد میلیون مسیر مارپیچ
واسه ی شما ها سال هاس آزاد راس
سیاسی ای معروفی خواننده ای
خلاصه هر خری هستی سوار مردمی
دنده میدی به آدم معمولی
کدوم ما
تو همون موقع که بودی هم با ما ها نبودی
هر روز پا میشم از خواب
میگم دیگه نمیشه بد تر
ولی هی میشه بدتر
تازه نوبت بنزینه
بدبختی ها رو نمیشه جمع کرد
آدم هر روز تو شک اینه با خودش رسیده ته خط یا نه
چه حِکیه همه قلبا دستا آلوده به خون
آلوده به خون
آینده تو میگیره ازت داروغه به زور
هرج و مرجه شهر
میگه امن و امانه آسوده بمون
آسوده بمون
آلوده به خون
هر چی به ضرر توعه و نفع اونه قانونه بدون
قانونه بدون
بی عدالتی حتی کابوسه یه روزش
کابوسه یه روز
آلوده به خون