Sonunda

["Sonunda" ft. Kamufle & Ayben için şarkı sözleri]

[Nakarat: Vio Ayben]
Sonunda (Sonunda) istediğim şeyin içindeyim
En sonunda (En sonunda) başarabildim, kaybolabildim
Sana eminim Tanrı'm, sana

[Verse 1: Vio]
Yeminim sana Tanrı'm
Kaldım her gece, gündüz yapayalnız
Ben ne hâllere düştüm?
Kenarda sarılmış bir üçlü, çok şatafatlı
Gözüm kör, gerçeğe bakamazken ellerim en doğruyu yazamazdı
Geçmişim geleceğimi ezmeseydi olaya bu açıdan hiç bakamazdım
Bu sefer değişmek için bi' sebebim var
Çözülmüş ellerim, Tanrı'ma yemin olsun ki bi' şekilde birleşmez daha
Karanlık günleri say
Kaç gece seni intihara sürükledi dolunay?
Bu gece değişecek kaderin hep
Girecek tüm işlerin yoluna

[Verse 2: Ayben]
"Bunların hepsi bir rüya" deseydi dünya
Yeniden doğsak inan, doymaz, alacaktır istediğini sonunda
Yine de içimde bir ben var, durmaz
Sakladım ismini, sen hiç yorulma
Diyo' ki içimdeki Aşkın "Durma!"
Hadi anlat, anlat, durma, hadi anlat, hadi anlat
Sokamıyorum hayatı bi' düzenine
Yükü taşıması zor yine bile bile
Kimi gece vuruyor yüzüme güle güle
Ay beni bile boğuyor adımı diye diye
Bir sözüm var, kendime koşarım yine
Tüm hatalarıma rağmen ileriye
Tökezleyeceğimi bile bile
Ben kimseye diyemiyorum bak "Güle güle"

[Bridge: Ayben]
Bu sefer konuşmak için bi' sebebim var
Çözülmüş şu dilim, emin ol, hayatın çoğu yalan ama umudum var
Aydınlık günleri say, kaç kere ruhunla birlikte gülümsedi dolunay?
Bu sefer değiş'cek kaderimiz ve herkes girecek bu oyuna

[Nakarat: Vio Ayben]
Sonunda (Sonunda) istediğim şeyin içindeyim
En sonunda (En sonunda) başarabildim, kaybolabildim
Sana eminim Tanrı'm, sana

[Verse 3: Kamufle]
İlahi morluklar gözlerin altına dolmuşlar
Tüm zorluklara nispet bi' köşede dinlenmek için oturmuşlar
Andım var, kendime verdiğim sözleri tutmaya andım var
Ahımı almaya cüret eden kansızları bir bir yumruklar
Sensei, boş ver, onlar seni duyamazlar
Ruhuna bakamazlar, hiç aklını çelemezler
Sadece karalarlar tüm yaramazlar
Olduğun yerdeki güç kalemime ilham olacak lan
Sendeki ateş etrafımı saracak kıyamete kadar, ahbap
Günler geçiyor günler, yüzüm hep yalandan gülümser
Hüzün her taraftan bir darbe vururken boğazıma takılıyor tüm sözler
Gelsin dert, göğsümü gererim ben kale gibi bedenimlen
Tanrı şahit, bu davanın tek galibi sessiz kalan hisler
Hatıralar hep hafızamda
Mutluyum her gece ağlasam da
Her gün karalar bağlasam da
Anılar birikiyor sayfalarca
Aklım geçmişi harcamakta
Duyduğum hüzünlü parçalardan
Tozlu sahnelerde körpe ruhun (Sensei)
Sessizce dolaşmakta

[Nakarat: Vio Ayben]
Sonunda (Sonunda) istediğim şeyin içindeyim
En sonunda (En sonunda) başarabildim, kaybolabildim
Sana eminim Tanrı'm, sana