Sonsuz Olsan

Ruhumun işıkları yanıyor yanıyor bak
Ahalinin bile üstünde şavkı
Beni seyrediyorlar meraklı meraklı
Kim bilir aklım nerede

Şehirlerin en romantiğinde
O atlı karıncaya bir binsen de
Açıp kollarını kendini bıraksan rüzgara
Bense seni seyretsem hep doya doya

Sonunda pamuk teninle yalnızlığımdan kurtulsam
Ve sonra hayat yolumda hep yanı başında uyansam
Bir gün olsun, bir ay olsun, bir yıl olsun
Ve sen sonsuz olsan