Sime Akhar

[مقدمه | مسلک]
بعضی وقتا
تنها انتخابی که جلوته سیم آخره
می‌خوام بزنم به سیم آخر

[همخوان | مسلک]
می‌خوام بزنم به سیم آخر
مهم نی باورت میشه یا نه
اگه یه درصد شک داری بپرس
از اونایی که بهشون دیه دادم
می‌خوام بزنم به سیم آخر
خودمم و کسی نی کنارم
نمیشه مثل آیینه صاف باشم
وقتی همه توشون خُرده شیشه دارن

[قسمت یک | مسلک]
می‌خوام بزنم به سیم آخر
من تو دلم از همه‌ی آدما کینه دارم
اینا که دندونِ نیش‌شون امروز تیزه واسم
جوونیمو پای توئون‌شون شهریه دادم
اَه، پُره غم شده شبام
خراب‌ترم از سرپلِ ذهاب
دوای دردم هیچ‌جا گیر نمیاد
یه مشت قرص و الکلِ دوام
من، کلِ زندگیم با عقده گره خورد
حالِ بدمو می‌فهمی حتی پشتِ تلفن
وقتی داد می‌زنم سرت به دل نگیر ازم
علی مسلک نبود هیچ‌وقت کُشده مُرده‌ی دکور
هرکی می‌رسه می‌کنه بات خوش و بش
ته‌ش می‌بینی می‌خواد بده لاکار تو رو بده بره
من کاره هرکی گیر بود دوییدم براش
ولی کارم گیره هرکی بود کابل و گرفت
اَه، دلم خونه بدجور
هرکی رفیق دونستمش جونور بود
میگن بی‌خیال داداش یه روز خوب میاد
ما که تک‌تک روزامون یه روزِ گند بود
تو آیینه به خودم زل می‌زنم
هر روز از روز قبل قفلی‌ترم
دلم انقدر اون طنابِ اعدامو می‌خواد
می‌خوام داد بزنم قاتلِ خاشقچی منم

[همخوان | مرژاک]
می‌خوام بزنم به سیم آخر
مهم نی باورت میشه یا نه
اگه یه درصد شک داری بپرس
از اونایی که بهشون دیه دادم
می‌خوام بزنم به سیم آخر
خودمم و کسی نی کنارم
نمیشه مثل آیینه صاف باشم
وقتی همه توشون خُرده شیشه دارن

[قسمت دو | مرژاک]
من هنوز زنده‌ام، چون کسی جز خودم
حریفِ این زندگیِ بی‌صاحب نیست
این جهنم ازم اون کسی و ساخت
که سرش درد می‌کنه واسه بازی با آتیش
اینجا مثِ اونور نی رمانتیک
میشه خوراکِ چاله چوله‌ها رینگ و لاستیک
وقتی همه نظریه دارن مثِ فیبوناچی
یکی و می‌خواد که سگی برونه تو پیچ و مارپیچ
یکی مثِ من که شاید اَ همه بُریده
شاید الآن تنها انتخابی که جلوشه سیم آخره
وقتی شدن رفیقِ نیمه راه همه
دیگه حرف هیچ احدی نمیشه باورت
چون کسی تو رو دوست نداره با جیبِ لاغرت
همیشه اونی که پُر حرفه، بی‌صداتره
تو این شرایط فقط نوشتن رفیقِ حالمه
پَ بهم حق بده که به زندگی نگاهم بده
هی؛ سعی کردم روحمو نبازم
خوب‌شونو می‌خواستم با اینکه خوبمو نخواستن
با این حال برام مثِ خونَم تو رگامن
منِ ابله هنوز رو دونه‌دونه‌شون حساسم
ولی منو تنها بذارید تو حالِ خرابم
شما که حرفاتون بادِ هواست
چقد دروغ در اومد از لایِ لبات
چرا ما رو هر صندلی نشستیم پایه نداشت
اَه، من شدم لا این آدما گم
حالم یه جوره نمیشه حالمو گفت
سوختم با تَر و خشک
ولی بازم بالا سرو شُکر
که هنو تنها میرم بی‌آنتراک جلو
همه فن‌حریف، مایکل آنجلو
من سیمِ آخرم و وصله واژه‌هام به بمب
پَ اگه جلوم وایسی نمی‌رسه پات به راندِ دو

[همخوان | مسلک و مرژاک]
می‌خوام بزنم به سیم آخر
مهم نی باورت میشه یا نه
اگه یه درصد شک داری بپرس
از اونایی که بهشون دیه دادم
می‌خوام بزنم به سیم آخر
خودمم و کسی نی کنارم
نمیشه مثل آیینه صاف باشم
وقتی همه توشون خُرده شیشه دارن