Shovalie

[متن آهنگ «شوالیه» از لنا]

[شعر]
نپرس چرا ساکتم
خط خطیه ساعدم
مشکلام همه ثابتن
یا شایدم یه ساحرم
می‌شنوه چشام حرفارو
نبودش ساده نه
من ازونا نبودم، نشد بگم سال بعد
این واسه زندگیمه همشو یجا بگم
خلاصه می‌شه تو خنده الکیام و حال بد
(حال بد)
به جایی رسیدم که روانیا جالبن
‫مشکلام ازونجا شروع شد گفتن: «برعکس تو نی»
‫گفتن: «همه باید بفهمن یروز برنده تویی»
برنده شدم حالا چیشد هیچی
آخرشم رفتن همه
خوندش ولی واسم هرکی بلد بود کری
اینجا که وایسادم هوا بده
کاش برعکسم کنی
می‌شه برگردونیم عقب؟
شده که بقلم کنی؟
کلی حرف تو دلمه خالی می‌شه حرصم تو موزیکام
وقتی نبودم جام صدا من و بقل می‌کنید
کاش می‌شد از خونه برم
خیلی وقته خونه دلم
‫می‌پرسم از روحم که مرد:
«اونجا که خوبه برم»
می‌ریزه کوه خاطرات
می‌سپارم یادمو به باد
چشامو رو پاکی آب
می‌بندم کوره دلم
بزنم رگ و می‌ریزه بیرون یه خونه سیاه
رو لبام می‌ذاره خاکستر جاشو جا تو سیگار
واسه من قصه نگو خوندمش قصه تو سی بار
می‌شنون حرفامو الان همه جز خدا
بیکار بذارینم می‌رم تو لاکمو نه در نمیام
از من که حتی دیگه حرف زدنم بر نمیاد
کسی نمی‌دونه که موندم کل شبا بیدار
صداش درومد دیگه حتی سگم اما دیوار
کشیدم بین من و خودم، ولی چرا گمیم؟
سه تامون هم خودم و من و شبا ملاتونین
این گریه ها واسه خودمه واسه تو نیست
دیگه دیره واسه خدافظی کندمش دلمو
ته اقیانوسم ته دنیا تو قعر دریا
اونجا که قهره خدا با همه ی ماهیاش
چون دیگه امیدی نبود که خورشید بازم بتابه فردا
من همون ماهی ام که تو ابه و شنا بلد نیست
افتادم وسط فاجعه ولی خیالمم نیست
باید با ترسا روبرو شد
رفتم روبه رو بشم
که شدم روبرو با خودم بعدش چیزی یادم نیست
زنگ می‌زنه مامان می‌دم جوابشو مست
فک می‌کنه هنوزم روزنه امید واسم هست
سعی می‌کنم عادی باشه همه چی نشکونم دلشو
دل من و شکست هرکی هرچی که هست
نپرس ازم چرا عصبی ام
چرا نمی‌خندم
چرا تلخم
چرا گیرم
با خودم
چونکه دیگه تعطیله دلمو
دادم کر کره و پایین من دارم می‌رم
کلیدو دادم هضم کنه تو خودش روح پیرم
من دم رفتنمم حتی باز از رو نمی‌رم
بعدا اگه پرسیدن چرا رفت نگو بی کِسی
بگو از بی حسی و دنیای خالی دیگه سیرم
دیدمش نقشه رو مقصدم از تو شمال می‌ره
گفتم نه باید بجنگم اول با شوالیه
کشتمش ترسو توی خودم، حس اضافیه
بعد مرگ و جدایی اَ دنیا هنو جاریه