Sharhe Alef

زنده کنی جان من ، جانِ چو تفتان من

روح دهی مرده ام ، مرده یِ گریانِ من

ای همه جانِ من ، رونق دُکان من

کِی بگشایی دری ، بر درِ زندان من

اشک امانم برید ، بغض گلویم درید

کاش فراوان شوید ، بر شبِ بارانِ من

ریحِ شما را فقط ، خود بدهی رایح ها

هیچ شبم بی تو نیست ، ریحه و ریحانِ من

هر چه که دارم زِ تو ، کاش زِ خود داشتم

پیشِ تو قربان کنم ، شاهدِ قربانِ من

هر چه سیه در من است ، شرِ شیطان کَشان

نور بفرمای نور ، بر رخِ سوزانِ من

روحِ شما از الست ، باد به جانم وزید

رو سیَه از رویتان ، رحمت و رحمانِ من

جبر چو باشد ز تو ، راهِ خطا اختیار

در تو نگنجد خطا ، فرصتِ جبرانِ من

صبر کنم بر رخت ، تا که شروعم رسد

رخت ببندم ز خاک ، اولِ پایانِ من

کِبر چو شیطان بُود ، شرح الف این بُود

در پسِ کبر آمدی ، اکبرِ اوزانِ من

کِبر چو شیطان بُود ، شرح الف این بُود

در پسِ کبر آمدی ، اکبرِ اوزانِ من