Şerefine

[Nakarat]
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine

[1. Verse]
Erir yaşama hevesim elinde parafin
Giderim ölüme koşar adım, o taraf iyi
Omzuma yük bu yüzden
Hep salaş giyip dolaşıyorum içindeki dar sokaklarda telaş gibi
Para falan değil, derdim rahat nefes alabilmek
Yara falan değil, ruha bağlı zincirin ilmek
Bildiğim her şeyi unutmaktı sanırım seni bilmek
Senden gitmeyi istemеmin tek sebebi kеndime gelmek
Sanırım senin için bu ikilemdeki ben adi
Çok güçlüydüm ben yalnızken bu bariz, farazi değil
Terk ediyor neden aklım başımı hep arazi
Bu zihinde anarşi yaratıp, eder zamanımı zai

[Nakarat]
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine

[2. Verse]
Tutamam kin min daha
Buna yer yok hiç aklımda
Kurtuluyorum ağırlıklarımdan
Bi canavara dönüştüğümün ol farkında
Yakar herkes kendine yakışanı
Zaman, stres bunla boğuşmayalım
Dayan, geçmez bu şekil susmayalım
Dert içip kan kusmayalım, bir bardağa doluşmayalım
Bile bile yaptık ne yaptıysak, ağlamanın bi çaresi yok
Herkes birisine oldu mezar, toprak atmanın bahanesi yok
Manisi yok, sadece boş boş dert tasalar
Artık bunların anlamı yok, anlasan bile hiç anlamı yok

[Nakarat]
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine