Savaşın

Verse 1:
Binada bir çatı katı
Tek başıma bakarım yukarıdan;renk aşımı
Bu şehir en karışık hislerin tercümesi
En başını kaçırıp anlamaya çalıştığım hikayemin sonlanışı ;
Aşağı düşmek olmalı
Hıh. Yok yok düştüm olmadı
Her birinde kalkıp hayat denen bokun
Gözlerine bakıp ona şunu dedim inadına:
“Benimle t*şak geçme”
Yeeea!beynimde fikirlerim moğol gibi yaylıyo ve
Yol alıyom hep
Nedense artık düşünce dizlerim kanamıyo pek
Bunlara sessiz kalamıyor rap
Düşünme mazide kalanı yok et
Elimdeki şartlarda yaramıyor Ted X
DMX gibi bağır,gaza gel aç bir text
Yazmak ruhen tek reflex
İnadına düşmemek çok enfes
Elsiz yazar bu Cervantes
Buluruz bir gün derman
Kes!Ağlama acılar yaşar herkes
Kazanamasak bile hayatla ölümüne son bir kez

Nakarat:
Savaşın!
Umutları yaşatmaya çalışın!
Olanları unutmaya çalışın
Caddelere karışın,karanlıkta savaşın
Karanlık bize yakışır

Verse 2:
Karanlık Taki!
Bir gölge gibiyim karanlıktaki;
Var ya da yok gibi
Karardık tabi
Herkesin bir sebebi var yoksa niye dolsun barlar?
Ya o kadınını kaybetti
Ya da dost aybetti
Ya da biri rahmetli
Ne de olsa insan yaşarken değil ölünce oluyor kıymetli
Toplum eşittir Pragmatizm
Faydacı olmayı bırakma,iyisin
“Göz yaşı Gazze’de Libya’da yahut Irak’ta dinsin”
He he tabi tabi çok samimisin
Mendil satan bebelere bile asabisin
En azından dürüst olun
Çünkü bana göre sen Starbucks işleten bir komünistsin
Savaşın!
Kendinizi kandırmaya çalışın
Hiç bir sikim düzelmeyecek alışın
Ama buna rağmen düzeltmeye çalışın
Belki bir gün düzelir ha?
“Benimle taşak geçme”