Sasmos (Σασμός)

Είναι η αγάπη μια ζωή που σπαρταράει
Είναι μια μάνα που την πνίγει ο καημός
Είναι ένας άγγελος που πέφτει και πονάει
Είναι το αίμα που δακρύζει κι ο Θεός

Το φως που γίναμε τη νύχτα τη νικάει
Είμαστε μάτια μου η γη και ο ουρανός
Αυτό το μίσος μόνο μ ’έρωτα περνάει
Έτσι γεννιέται η ελπίδα και ο Σασμός

Ελπίδα και Σασμός

Είναι ο ήλιος που φοβάται να γελάει
Είναι ο πατέρας που θρηνεί γονατιστός
Πάμε να σβήσουμε αυτό που μας πονάει
Να πλύνουμε το αλάτι που γεννάει ο θυμός

Το φως που γίναμε τη νύχτα τη νικάει
Είμαστε μάτια μου η γη και ο ουρανός
Αυτό το μίσος μόνο μ ’έρωτα περνάει
Έτσι γεννιέται η ελπίδα και ο Σασμός

Ελπίδα και Σασμός

Αυτή η ιστορία από πόνο έχει χορτάσει
Είναι ένας φόνος διαρκής και σκοτεινός
Κι αν λίγο χώμα δεν αρκεί να το σκεπάσει
Η αγάπη δέντρο και καρπός της, ο Σασμός