Sardargom

[هم‌خوان: تی دی]
گرمی این پلکام رو هم
یه سر پناه خیس فکرام دارن
صبح نرسیده نم کرد و من
به شکل نمایش کنارم مردمن
یه خط بهت میدن تا تهش بری
یه فصل از کتاب که تهش بگی
همون آدم خوبه، بازم ول معطله
اون که قصه بلده چرا هم‌رنگمه؟
حالا تویی و دغدغه‌ی ریز و درشتت
یا وسوسه ی سیبِ درسته
که واسه خاطر یکی ما همه اینجاییم
گیر درختیم همه این پایین
خیره به ساعتِ روی دیوار
به تاریکی روزام
چه شب‌هایی که بیدار موندم
بی‌حساب با خودم
بی‌ریا با دورم
ببین تو این مسیر محتاج کیا که شدم
هر چی میری جلو خراب‌تر میشی
نمی‌دونی به کی باید جواب پس بدی
نشد یکی از این شبا تنگی
هر جوری حالا تلاش کردی
دوباره میخوری چوب صبوریات
زندگی پیرت می‌کنه تو همین جوونیات
می‌خوای درست کنی میاری یه افتضاحی به بار
بعد یه مدت میذاری یه انتقامی به جاش
هر چی میری جلو خراب‌تر میشی
نمی‌دونی به کی باید جواب پس بدی
نشد یکی از این شبا تنگی
هر جوری حالا تلاش کردی
دوباره میخوری چوب صبوریات
زندگی پیرت می کنه تو همین جوونیات
می‌خوای درست کنی میاری یه افتضاحی به بار
بعد یه مدت میذاری یه انتقامی به جاش

[ورس ۱: محمد بی‌باک]
سر در گمم
شک دارم درکم کنن
چون از جنس پاییزم
مشکلا روی پاهام مثل واریسن
مثل کَنه
گاهی زیاده یا کمه
حالمم خوراک قدم‌های یه نفره
مثل پاریسم و
دوباره من از دیشب بیدارم
منم مثل توام
بی شک بیمارم
با این فرق که
من اون بیمارم که تنها دکترش خودشه
از این بیزارم هرکی میخواد کنترلش کنه
اندیشه نمیمیره تا فسفر تو مخشه و
مفت‌خور دورشه و
جمجمه پرشه
من پیله میشم با کلمات کار نتم
ضربات جالب و گرم‌کننده ...
... میشم به وضع حال خودم
پس مینویسم، کاغذو پاره کنم
من یه دل که پر ترکشه
یه اسم که بولدتر میشه
مشکلاتی که روز به روز بزرگتر میشه
یه دوش آب گرم
یکم بکن نور و کم
یه چای تازه دم
که حاضرن و لازمن
تا نباشه فاز بد و
اَخمات خنده بشن
بگو به درک که مشکلا حل نمیشن
مثل من باش تا رقبا ترک‌خور بشن
حرف کم بزن عمل کن یکم

[هم‌خوان: تی دی]
هر چی میری جلو خراب تر میشی
نمی‌دونی به کی باید جواب پس بدی
نشد یکی از این شبا تنگی
هر جوری حالا تلاش کردی
دوباره میخوری چوب صبوریات
زندگی پیرت می کنه تو همین جوونیات
می‌خوای درست کنی میاری یه افتضاحی به بار
بعد یه مدت میذاری یه انتقامی به جاش
هر چی میری جلو خراب‌تر میشی
نمی دونی به کی باید جواب پس بدی
نشد یکی از این شبا تنگی
هر جوری حالا تلاش کردی
دوباره میخوری چوب صبوریات
زندگی پیرت می کنه تو همین جوونیات
می‌خوای درست کنی میاری یه افتضاحی به بار
بعد یه مدت میذاری یه انتقامی به جاش