Şaraba Hasret Öleyim

Hassas konular, bir erkeğin adam olma döneminde çarpıcı
Çocuklukta yasaklar aşılıp, yaşlandıkça olunmuş alaylı
Kalem, kitap, kağıt, değil de farkında olmaksa esas mektep
O cihetten kasavet çekme, kendimce yaladım az çok mürekkep
Leb demeden leblebi yağdı, kimine beklemeden bin kapı açtı
Dibine dolu yağsa altına kağnı çekti, kimineyse gülmedi bahtı
Geri baktı, ne zaman ki adamlığa adım attı, afakanı kalktı
Boş pişmez ağır silüetler, ahırdan başka, saraydan farklı
Serserilikten de ziyade bir adaba münhasır tavır haller
Aforoz edilecekse de küfür olsun ruhbanlıktan devinimler
Bin çeşit ıspanaklı hatısat, ister istemez mideye oturdu
Veled olduk, adam olduk, ama insandık olan yine bize oldu

[nakarat]
Peh! Balçık denizine kıyıdan saplanıp akşamdan
Ağdalı dile balgam atmazsam kendi kusmuğuma batıp da öleyim
Korkudan eyvallah çeken, bu dönek devrana racon keser
Şamdan kırmaya boynunda, hayata denizin dibindeki batıkta döneyim
Deh! Küheylan kadeh kırmaya ket vuran adab-ı muaşeret
Para etmez bu haşereler için, hay sizin ahkamlarınıza sokeyim
Eeh! Darlamayın be bu işler dar’ül-fünuna benzemez
Güruh bu balgamı zımparalarken ben kuruyup şaraba hasret öleyim

Bırak yapışsın suratına o hain ve müşkülpesent
İfadeler kırıp geçirsin bozgun ahvalden her g...tvereni
Ziyanı yok, ziyadesiyle geçer elden bir ton elden düşme
Ele düşünce, şaraba hasret öleyim hatırlarsam yüzlerini
Egolarıyla yetmiş arşın atlamış da yere çakılmış mı gafil?
Evet, tersten düzülmüş beceremediği talihi
Hani gani gani lanet okur yazar ya denyo düsturuna
Fütursuz istikbal bile bozgundan geri kalan iki gözü mile çekili felek
Bir nebze, peh, saki, bir kadehin meziyeti derman
Lokman hekimden yadigarsa kim siker padişahı, fermanı?
Gece şaraplı sevgili gerdanı, bir yudum öpmezsem bana revadır
Altın olsun her tuttuğum bir yudum olsun şaraba hasret ölem
Her şarkıya sinmiş melodilerde tınlayan bolca şarap kokusu
Endülüs’ün meyhanesinde bir küfrüm, hem de ağız dolusu
Dilimdeki düğümleri çözeyim, evimde harabe şehrin tapusu dururken
Palasta pasaklı hötöröf uyurken,ben şaraba hasret öleyim

[nakarat]
Peh! Balçık denizine kıyıdan saplanıp akşamdan
Ağdalı dile balgam atmazsam kendi kusmuğuma batıp da öleyim
Korkudan eyvallah çeken, bu dönek devrana racon keser
Şamdan kırmaya boynunda, hayata denizin dibindeki batıkta döneyim
Deh! Küheylan kadeh kırmaya ket vuran adab-ı muaşeret
Para etmez bu haşereler için, hay sizin ahkamlarınıza sokeyim
Eeh! Darlamayın be bu işler dar’ül-fünuna benzemez
Güruh bu balgamı zımparalarken ben kuruyup şaraba hasret öleyim