Samahubstva

Bačyŭ maŭklivy les
Jak ty syšoŭ ad nas
Pachmurnym dniom
Bačyŭ, ale maŭčaŭ
Byccam spyniŭsia čas
Śpi viečnym snom
Nie napisaŭ
I nie skazaŭ pra svoj
Cichi adčaj
Žalbu svaju
Moŭčki zabraŭ z saboj
Na viek byvaj

Što narabiŭ ty? Našto
Žyćcio abarvaŭ?
Bol tvoj nie bačyŭ nichto
Ty nie kazaŭ
Što ž ty siabie zahubiŭ?
Nas nie spytaŭ
Pakuty svaje prypyniŭ
A našy pačaŭ

Vyjścia nie adšukaŭ
Žyć nie chacieŭ dalej
Bol nie ściarpieŭ
Žalicca ty nia staŭ
I adzinoka
Ŭ turbotach zhareŭ
Stan unutry ciabie
Nie zaŭvažaŭ nichto
Nie adčuvaŭ
Ad blizkaje biady
Nie ŭchiliŭ nichto
Nie ŭstrymaŭ

Nakanavana była
Śmierć nie svaja
Śpi, chaj ukryje ciabie
Maci-ziamla
Čas nie satre rodnych rys
Tvaru tvajho
U sercy žałobna haryć
Viečny ahoń