Ruszamy W Miasto

Trudno w to uwierzyć, w głowie się nie mieści
Jaki spokój w mieście, czy ktoś obwieścił
Obowiązek smutnych min
Wieczór ciągle piękny
A tu ulic pustych straszy nas posępny duch
My będziemy pierwsi zmontujemy jakiś cud

Z tych kamienic tu dzielnic i obrzeży
Kanap i łóżek ciepłych miejsc
Ściągniemy każde ludzkie resztki
Chcemy zakochać w nich się

Ruszamy w miasto, miasto musi żyć
Niech tylko wszystkich pomieści
Żeby sobą móc oświecić drobne grzeszki
Zmienić w wielki czyn
Ruszamy w miasto, miasto musi być
Spełnieniem naszych nadziei
Kiedy znowu zgaśnie światło
Spać nie warto iść tylko łapać miasta rytm
Żeby móc się upić nim

Trudno będzie wierzyć, jak tu było kiеdyś
Gdy zmęczeni padną znów
Którzy byli pierwsi
Ciągle ktoś przychodzi znów

Z tych kamiеnic tu dzielnic i obrzeży
Kanap i łóżek ciepłych miejsc
Ściągniemy każde ludzkie resztki
Chcemy zakochać w nich się

Ruszamy w miasto, miasto musi żyć
Niech tylko wszystkich pomieści
Żeby sobą móc oświecić drobne grzeszki
Zmienić w wielki czyn
Ruszamy w miasto, miasto musi być
Spełnieniem naszych nadziei
Kiedy znowu zgaśnie światło
Spać nie warto iść tylko łapać miasta rytm
Żeby móc się upić nim
Żeby móc się upić nim
Żeby móc się upić nim
Żeby móc się upić nim
Żeby móc się upić nim
Żeby móc się upić nim
Żeby móc się upić nim
Żeby móc