Roozname Sobh

{متن آهنگ «روزنامه‌ی صبح» از صفیر}

مقدمه
مردم عاشق خبر دسته اوّلن
می‌دونی ایرانی جماعت دوست داره که
روزنامه‌ها یک چیزی و افشا کنن
یا خیانت، یا کلاه‌برداری، یا رشوه
اگر روزنامه‌ها از اینجور مطالب بنویسن
باور می‌کنن که آزادی وجود داره

[قسمت اول]
روزنامه‌ی صبح
یعنی حوادث ده صفحه
فرهنگی چهار خط
تو کادری که چند ساله یخ زده
ورزشی ضمیمه‌ی چند برگ سیاست
اقتصاد حاشیه است، براش حرف در میارن
اجتماع طنزه، می‌خونیمش با خنده
جمله‌ها سیاهن
واسه همینه یادمون نی رنگ‌شون
بگو قیمت شادی چنده؟
نکنه توئم یادت رفته؟
چاپ خبرِ کذب شده سرگرمی برای سردبیر
اینجا اصل یعنی خط‌خطی بشن وقایع
حقیقت و با دروغ لخت نشون میدن
از سرتیتر نه؛ از بوی زُهم‌شون میگم
یه خط در میون، همه‌جا آشوبه
ولی خبرا همیشه صلح نشون میدن

[همخوان]
دل خونه مثل دل مادری که بچه‌اش
رفت بر نگشت
دل خونه مثل تیترای قرمز روزنامه‌ها
دل خونه، دل تو زندونه
دل خونه مثل دل مادری
که بچه‌اش رفت بر نگشت
دل خونه مثل تیترای قرمز روزنامه‌ها
دل خونه، دل تو زندونه
(دل خونه، دل تو زندونه)

[قسمت دوم]
می‌گردی دنبال آگهی
می‌ترسی خطای قرمز و رد کنی
سر و کارت برسه به آگاهی
کسی راهه ده ساله رو یه شب کار نمی‌کنه
میگی می‌تونی، من که چشمم آب نمی‌خوره
میگی زیر لب، ایده‌آل اسمِ مجلّه است
آینده هم نی برا قشر هدفمند
وقتی خونواده چشم به درن
میگی نمی‌کنه صرف، بهشت به جهنم
نزن تو ساحل آرزو قدم چون
میشی توی دریای رویات غرق
اوضاعت بد
بعد هم می‌بینی به تو نمی‌رسه
چیزی که با جیبِ تو ساختن
نیازمندی
ورق می‌زنی نیازمندی
شدی از خودت بیزارتر
کردی تو حلقه‌ی سیاست گیر
اینا ریاضت نی؟

[همخوان]
دل خونه مثل دل مادری که بچه‌اش
رفت بر نگشت
دل خونه مثل تیترای قرمز روزنامه‌ها
دل خونه، دل تو زندونه
دل خونه مثل دل مادری
که بچه‌اش رفت بر نگشت
دل خونه مثل تیترای قرمز روزنامه‌ها
دل خونه، دل تو زندونه
(دل خونه، دل تو زندونه)

[قسمت سوم]
جاده‌ات مقصد و بلد نباشه می‌شیم همسفر
یادت بمونه یه مسافر نمی‌ندازه هیچ چیزیو از قلم
همیشه درگیری با سوالای بی‌جواب
حل جدول بهتر از اینه بِدی شعارای بی‌اساس
روزنامه‌های راست خوابیده یا چپ و کج
جرایدی که برای خودی می‌کنن غش و ضعف
قصب و کسب جایزه‌ی انجمن
واسه مدیرای ارجمند بی‌سواد
که قلم‌شون پُر حرفه ولی بی‌دوات
روزی یه بار هوایی می‌شن ولی بی‌هوا
حمله می‌کنن به سینما
عقاید
با یه متن تغییر میدن علایق
خلایق هرچه لایق
شکل و شمایل میدن به کلامت
روزنامه‌ها

[همخوان]
دل خونه مثل دل مادری که بچه‌اش
رفت بر نگشت
دل خونه مثل تیترای قرمز روزنامه‌ها
دل خونه، دل تو زندونه
دل خونه مثل دل مادری
که بچه‌اش رفت بر نگشت
دل خونه مثل تیترای قرمز روزنامه‌ها
دل خونه، دل تو زندونه
(دل خونه، دل تو زندونه)

[پایانی]
مطبوعات همیشه مطبوع نیستن
چیریک
بنابراین ما همیشه به یک
خائن، وطن فروش، دزد اموال
اختلاص‌کننده و فاسد احتیاج داریم