Romeo En Julio

Dat onze wederzijdse ouders ruzie hadden
En onophoudelijk elkanders naam bekladden
Sprak ons, als kinderen, niet zo bijzonder aan
Desniettemin was het ons absoluut verboden
Zo pertinent, dat je haast zeggen kon ten dode
Om ook maar even met elkander om te gaan
Tot wij op zekere keer die stalen regel schonden
Niet eens bewust met een vooropgezet idee
Onder het spelen hebben wij elkaar gevonden
Ook al beseften wij dat toen nog geen van twee
Romeo en Julio, ook al beseften wij dat toen nog geen van twee
Toen onze wederzijdse ouders daarvan hoorden
Vielen er thuis natuurlijk hele harde woorden
En onze straffen waren evenredig zwaar
Met tiranie kan men een heleboel verdrukken
Alleen de waarheid is er nooit mee uit te rukken
En in het geheim kwamen we toch weer bij elkaar
Terwijl de avondlucht naar lentebloesem geurde
Terwijl de vogels liedjes zongen van de mei
Was het dat in ons iets heel wonderlijks gebeurde
Je werd er droevig van en tegelijk zo blij
Romeo en Julio, je werd er droevig van en tegelijk zo blij
We hebben heel wat smaad en spot moeten verdragen
De meeste deuren werden voor ons dichtgeslagen
De meeste mensen gunden ons slechts galg en rad
Tot wij tenslotte voor de tegenstand bezweken
En wij vertrokken zijn naar onbekende streken
Om te gaan wonen in een verre vreemde stad
Men zegt: "waar liefde woont gebied de heer zijn zegen"
Maar voor de buitenbeentjes is dat toch niet waar
We hebben nooit meer een bericht van thuis gekregen
Maar zijn gelukkig, heel gelukkig met elkaar
Romeo en Julio we zijn gelukkig, heel gelukkig met elkaar