Romeo

[Bənd 1]
Tilsimləri qır
Sonuncu pyesdəki taram, bu simləri qır
Əlini aç və dua et ki, duyum səni
Yoxam səmada, var əvəzimdə bulud
Çöldə tək olsam da içdə çoxam
Yatır içimdə, bil, hər cür dəli
Divarlar üzərimə gəlir ama qıra bilmirəm
Çünki tək qəlb qırmaqda təcrübəli
Mənə bənzəyir hər melodrama triller
Martini kimi soyuq amma drama “queen”əm
Qəhrəman özüm, rep içində kameo
Sevgilim kapuleti, içimdə Romeo
Yumuşaq qəzəbim
Bitirmək üçün bu şah əsəri
Söndürürəm içimdəki eşq alovunu
Çünki Romeolar ölməlidir

[Nəqərat]
Yer üzündə
Hər izim var
Ən dərindəyəm
Bir üzüm dərə
Bir üzüm dağ
Mən öz əlimdəyəm

Bu həzin qəm
Mənə zindan
Məni öz əlimdən al
Məni öz əlimdən al
Məni öz əlimdən al

[Bənd 2]
Dinamiti bağlayıb girirəm kütlənin içinə
Bu şərabı qan bilib istəmədən içirəm
Hər kəs cənnəti istəyir axı içi mən!
Neçə zil, neçə bəm naləni çatdıra bilər
Hamı gec - tez həqiqəti bilməlidir

Xilasdırmı pul?
Necə məni isidə bilər əgər
Son dəfə yatanda yastığım qum?
Ölən ərdən geri mirasdırmı dul?
Mənə şiddət borcun qalıbsa xəbər et
Yolunun üstündə bir az durum vur
Neçə silmək istədiyim
Xatirəni yandırmışam amma sağ çıxıb
Uşaqlığımın qara səhifələrini
Ağ kağıza boşaltdım, yazı ağ çıxıb
Dolu gözlər, saxta təbəssüm
Qalx ayağa, saxla tənəzzülü
Verir onu qorusaq da mənə zülm
O yazıları hamı görməlidir

[Nəqərat]
Yer üzündə
Hər izim var
Ən dərindəyəm
Bir üzüm dərə
Bir üzüm dağ
Mən öz əlimdəyəm

Bu həzin qəm
Mənə zindan
Məni öz əlimdən al
Məni öz əlimdən al
Məni öz əlimdən al

Yer üzündə
Hər izim var
Ən dərindəyəm
Bir üzüm dərə
Bir üzüm dağ
Mən öz əlimdəyəm

Bu həzin qəm
Mənə zindan
Məni öz əlimdən al
Məni öz əlimdən al
Dözərəm, gəl, qal