Ρίμες Kαι Aμφεταμίνες

1337
Είμαι elite μαλάκα
Είμαι elite μαλάκα

Ανοίγω μέτωπο, σε κόβω σε ένα γαμημένο δεύτερο
Ποιος έκανε το λάθος πάλι και μ'άφησε ελεύθερο;
Από την κάστα του στίχου τελετή
Γυρνάμε κάτω από την βροχή σαν τον Sinatra
Τοποθετώ το ραπ σου μες στην γαμημένη κάσα
Όπως τοποθετώ την φούντα μέσα στα χαρτάκια
Και πως τι να τεστάρεις είμαι
Σαν αφορμή για να πεθάνεις φίλε
Και πριν πεθάνεις πίνε
Και όταν θα ξανάρθεις γίνε
Όλα δικά μας είναι μάτια που πετάν ακτίνες
Χίλιες και μία νίκες
Ρίμες και αμφεταμίνες
Μέσα σε μια πόλη που με ωθεί ένα με αυτούς να γίνω
Μοναδικός θα μείνω
Στο πρόσωπο λοβοτομή και βγαίνω σαν καρκίνος
Για να μην δεις ποτέ ξανά το φως της μέρας ξύπνιος
Σε πνίγω μες στον Νείλο και γίνεσαι μαύρος κύκνος
Είναι η γενιά του μισούς
Πήρες το χάπι όμως δεν σου κατεβαίνει στίχος